Kuran-ı Kerim’in indiriliş emele yeryüzündeki tertibi sağlamaktır. Her müddet ve ayetinde farklı bahislere değinerek insanların dini, toplumsal, aile ve özel hayatlarında yaşanabilecek her meseleye yanıt vermektedir. Birtakım müddetlerinde iman etmeyenlerin ve şirk koşanları bekleyen cehennem azabından bahsederken kimi müddetlerde Allah’ın merhameti, rahmeti ve affediciliğine değinmektedir. Işık Müddetinde ise Allah’a iman ve ibadeti; aile hayatı ve yaşantısına; münafık ve iman etmeyenlerden bahsedilmektedir. Parıltı Mühleti, 64 ayetten oluşmaktadır ve Kuran-ı Kerim’in 349. Sayfasında yer almaktadır. Işık mühletini en değerli kılan öge ise bayanların ne halde örtüneceğini açıklamış olmasıdır.
PARILTI MÜDDETI FAZİLETLERİ
Bayanların ve erkeklerin aile ve toplumsal hayatına istikamet veren Parıltı Mühleti ile ilgili Peygamber Efendimiz (s.a.s) şöyle buyurmuştur: ‘Her kim Parıltı Mühletini okursa, geçmiş ve gelecekte olan müminler sayışımca Allah kendisine hesene nasip eder.’ Alimlerin nakletmesine nazaran Işık Mühletini okumanın faziletleri şöyledir:
– Günahların affedilmesi ve Allah isteğini kazanmak için Işık Mühletinin 16-18. Ayetleri Besmele ile başlayarak okunur.
– Parıltı Mühletini okuyan kişinin vesvese ve tasadan kurtulur. İmanı kuvvetlenir.
– Göz ağrısı çekenlerin okuması tavsiye edilir.
– Işık Mühletinin 35-38. Ayetleri hem okumak hem de üzerinde taşınmak tavsiye edilir. Kişi bu sayede vesvese ve dehşetlerinden kurtulur.
IŞIK MÜHLETI OKUNUŞU
1-Sûratun enzelnâhâ ve faradnâhâ ve enzelnâ fîhâ âyâtin beyyinâtin leallekum tezekkerûn(tezekkerûne).
2-Ez zâniyetu vez zânî feclidû kulle vâhıdin min humâ miete celdetin ve lâ te’huzkum bi himâ ra’fetun fî dînillâhi in kuntum tu’minûne billâhi vel yevmil âhır(âhırı), vel yeşhed azâbehumâ tâifetun minel mu’minîn(mu’minîne).
3-Ez zânî lâ yenkihu illâ zâniyeten konut muşriketen vez zâniyetu lâ yenkihuhâ illâ zânin konut muşrikun, ve hurrime zâlike alâl mu’minîn(mu’minîne).
4-Vellezîne yermûnel muhsanâti summe lem ye’tû bi erbaati şuhedâe feclidûhum semânîne celdeten ve lâ takbelû lehum şehâdeten ebedâ(ebeden), ve ulâike humul fâsikûn(fâsikûne).
5-İllâllezîne tâbû min ba’di zâlike ve aslehû, fe innallâhe gafûrun rahîm(rahîmun).
6-Vellezîne yermûne ezvâcehum ve lem yekun lehum şuhedâu illâ enfusuhum fe şehâdetu ehadihim erbaû şehâdâtin billâhi innehû le mines sâdıkîn(sâdıkîne).
7-Vel hâmisetu enne la’netallâhi aleyhi in kâne minel kâzibîn(kâzibîne).
8-Ve yedraû anhâl azâbe en teşhede erbaa şehâdâtin billâhi innehu le minel kâzibîn(kâzibîne).
9-Vel hâmisete enne gadaballâhi aleyhâ in kâne mines sâdikîn(sâdikîne).
10-Ve lev lâ fadlullâhi aleykum ve rahmetuhu ve ennellâhe tevvâbun hakîm(hakîmun).
11-İnnellezîne câû bil ifki usbetun minkum, lâ tahsebûhu şerren lekum, bel huve hayrun lekum, li kullimriin minhum mâktesebe minel ismi, vellezî tevellâ kibrahu minhum lehu azâbun azîm(azîmun).
12-Lev lâ iz semi’tumûhu zannel mu’minûne vel mu’minâtu bi enfusihim hayran ve kâlû hâzâ ifkun mubîn(mubînun).
13-Lev lâ câû aleyhi bi erbaati şuhedâ(şuhedâe), fe iz lem ye’tû biş şuhedâi fe ulâike indellâhi humul kâzibûn(kâzibûne).
14-Ve lev lâ fadlullâhi aleykum ve rahmetuhu fîd dunyâ vel âhırati le messekum fî mâ efadtum fîhi azâbun azîm(azîmun).
15-İz telakkavnehu bi elsinetikum ve tekûlûne bi efvâhikum mâ leyse lekum bihî ilmun ve tahsebûnehu heyyinen ve huve indallâhi azîm(azîmun).
16-Ve lev lâ iz semi’tumûhu kultum mâ yekûnu lenâ en netekelleme bi hâzâ subhâneke hâzâ buhtânun azîm(azîmun).
17-Yeızukumullâhu en teûdû li mislihî ebeden in kuntum mu’minîn(mu’minîne).
18-Ve yubeyyinullâhu lekumul âyâti, vallâhu alîmun hakîm(hakîmun).
19-İnnellezîne yuhıbbûne en teşîal fâhışetu fîllezîne âmenû lehum azâbun elîmun fîd dunyâ vel âhırati, vallâhu ya’lemu ve entum lâ ta’lemûn(ta’lemûne).
20-Ve lev lâ fadlullâhi aleykum ve rahmetuhu ve ennallâhe raûfun rahîm(rahîmun).
21-Yâ eyyuhâllezîne âmenû lâ tettebiû hutuvâtiş şeytân(şeytâni), ve men yettebi’ hutuvâtiş şeytâni fe innehu ye’muru bil fahşâi vel munker(munkeri) ve lev lâ fadlullâhi aleykum ve rahmetuhu mâ zekâ minkum min ehadin ebeden ve lâkinnallâhe yuzekkî men yeşâu, vallâhu semî’un alîm(alîmun).
22-Ve lâ ye’teli ulûl fadlı minkum ves seati en yu’tû ulîl kurbâ vel mesâkîne vel muhâcirîne fî sebîlillâh(sebîlillâhi), velya’fû velyasfehû, e lâ tuhıbbûne en yagfirallâhu lekum, vallâhu gafûrun rahîm(rahîmun).
23-İnnellezîne yermûnel muhsanâtil gâfilâtil mu’minâti luınû fîd dunyâ vel âhırati ve lehum azâbun azîm(azîmun).
24-Yevme teşhedu aleyhim elsinetuhum ve eydîhim ve erculuhum bimâ kânû ya’melûn(ya’melûne).
25-Yevme müsaade yuveffîhimullâhu dînehumul hakka ve ya’lemûne ennallâhe huvel hakkul mubîn(mubînu).
26-El habîsâtu lil habîsîne vel habîsûne lil habîsât(habîsâti), vet tayyibâtu lit tayyibîne vet tayyibûne lit tayyibâti, ulâike muberraûne mimmâ yekûlûn(yekûlûne), lehum magfiratun ve rızkun kerîm(kerîmun).
27-Yâ eyyuhâllezîne âmenû lâ tedhulû buyûten gayra buyûtikum hattâ teste’nisû ve tusellimû alâ ehlihâ, zâlikum hayrun lekum leallekum tezekkerûn(tezekkerûne).
28-Fe in lem tecidû fîhâ ehaden fe lâ tedhulûhâ hattâ yu’zene lekum ve in kîle lekumurciû ferciû huve ezkâ lekum, vallâhu bimâ ta’melûne alîm(alîmun).
29-Leyse aleykum cunâhun en tedhulû buyûten gayra meskûnetin fîhâ metâun lekum, vallâhu ya’lemu mâ tubdûne ve mâ tektumûn(tektumûne).
30-Kul lil mu’minîne yaguddû min ebsârihim ve yahfezû furûcehum, zâlike ezkâ lehum, innallâhe habîrun bimâ yasneûn(yasneûne).
31-Ve kul lil mu’minâti yagdudne min ebsârihinne ve yahfazne furûcehunne, ve lâ yubdîne zînetehunne illâ mâ zahera minhâ, velyadribne bi humurihinne alâ cuyûbihinne, ve lâ yubdîne zînetehunne illâ li buûletihinne konut âbâihinne mesken âbâi buûletihinne konut ebnâihinne konut ebnâi buûletihinne mesken ıhvânihinne mesken benî ıhvânihinne mesken benî ehavâtihinne mesken nisâihinne mesken mâ meleket eymânuhunne evit tâbiîne gayri ulîl irbeti miner ricâli evit tıflillezîne lem yazharû alâ avrâtin nisâi, ve lâ yadribne bi erculihinne li yu’leme mâ yuhfîne min zînetihinn(zînetihinne), ve tûbû ilâllâhi cemîan eyyuhâl mu’minûne leallekum tuflihûn(tuflihûne).
32-Ve enkihûl eyâmâ minkum ves sâlihîne min ibâdikum ve imâikum, in yekûnû fukarâe yugnihimullâhu min fadlihî, vallâhu vâsiun alîm(alîmun).
33-Velyesta’fifillezîne lâ yecidûne nikâhan hattâ yugniyehumullâhu min fadlihi, vellezîne yebtegûnel kitâbe mimmâ meleket eymânukum fe kâtibûhum in alimtum fîhim hayran, ve âtûhum min mâlillâhillezî âtâkum, ve lâ tukrihû feteyâtikum alâl bigâi in eradne tehassunen li tebtegû aradal hayâtid dunyâ ve men yukrıhhunne fe innellâhe min ba’di ikrâhihinne gafûrun rahîm(rahîmun).
34-Ve lekad enzelnâ ileykum âyâtin mubeyyinâtin ve sıkıntın minellezîne halev min kablikum ve mev’izaten lil muttakîn(muttakîne).
35-Allâhu nûrus semâvâti vel ard(ardı), meselu nûrihî ke mişkâtin fîhâ mısbâhun, el mısbâhu fî zucâcetin, ez zucâcetu ke ennehâ kevkebun durriyyun, yûkadu min şeceratin mubâraketin zeytûnetin lâ şarkîyyetin ve lâ garbiyyetin, yekâdu zeytuhâ yudîu ve lev lem temseshu nâr(nârun), parıltının alâ nûr(nûrin), yehdîllâhu li nûrihî men yeşâu, ve yadribullâhul emsâle lin nâsi, vallâhu bi kulli şey’in alîm(alîmun).
36-Fî buyûtin ezinallâhu en turfea ve yuzkere fîhâsmuhu yusebbihu lehu fîhâ bil guduvvi vel âsâl(âsâli).
37-Ricâlun lâ tulhîhim ticâratun ve lâ bey’un an zikrillâhi ve ikâmis salâti ve îtâiz zekâti yehâfûne yevmen tetekallebu fîhil kulûbu vel ebsâr(ebsâru).
38-Li yecziyehumullâhu ahsene mâ amilû ve yezîdehum min fadlihî, vallâhu yerzuku men yeşâu bi gayri hisâb(hisâbin).
39-Vellezîne keferû a’mâluhum ke serâbin bi kîatin yahsebuhuz zam’ânu mâen, hattâ izâ câehu lem yecidhu şey’en ve vecedallâhe indehu fe veffâhu hisâbehu, vallâhu serîul hısâb(hısâbi).
40-Ev ke zulumâtin fî bahrin lucciyyin yagşâhu mevcun min fevkıhî mevcun min fevkıhî sehâbun, zulumâtun ba’duhâ fevka ba’dın, izâ ahrace yedehu lem yeked yerâhâ ve men lem yec’alillâhu lehu nûren fe mâ lehu min nûr(nûrin).
41-E lem tera ennallâhe yusebbihu lehu men fîs semâvâti vel arkası vet tayru sâffât(sâffâtin), kullun kad alime salâtehu ve tesbîhahu, vallâhu alîmun bimâ yef’alûn(yef’alûne).
42-Ve lillâhi mulkus semâvâti vel ard(ardı), ve ilâllâhil masîr(masîru).
43-E lem tera ennallâhe yuzcî sehâben summe yuellifu beynehu summe yec’aluhu rukâmen fe terâl vedka yahrucu min hılâlihî, ve yunezzilu mines semâi min cibâlin fîhâ min beredin fe yusîbu bihî men yeşâu ve yasrifuhu an men yeşâu, yekâdu senâ berkıhî yezhebu bil ebsâr(ebsâri).
44-Yukallibullâhul leyle ven nehâre, inne fî zâlike le ibreten li ulîl ebsâr(ebsâri).
45-Vallâhu halaka kulle dâbbetin min mâin, fe minhum men yemşî alâ batnihi ve minhum men yemşî alâ ricleyni ve minhum men yemşî alâ erbain, yahlukullâhu mâ yeşâu, innallâhe alâ kulli şey’in kadîr(kadîrun).
46-Lekad enzelnâ âyâtin mubeyyinâtin, vallâhu yehdî men yeşâu ilâ sırâtın mustakîm(mustakîmin).
47-Ve yekûlûne âmennâ billâhi ve bir resûli ve ata’nâ summe yetevellâ ferîkun minhum min ba’di zâlike ve mâ ulâike bil mu’minîn(mu’minîne).
48-Ve izâ duû ilâllâhi ve resûlihî li yahkume beynehum izâ ferîkun minhum mu’ridûn(mu’ridûne).
49-Ve in yekun lehumul hakku ye’tû ileyhi muz’ınîn(muz’ınîne).
50-E fî kulûbihim maradun emirtâbû em yehâfûne en yehîfallâhu aleyhim ve resûluhu, bel ulâike humuz zâlimûn(zâlimûne).
51-İnnemâ kâne kavlel mu’minîne izâ duû ilâllâhi ve resûlihî li yahkume beynehum en yekûlû semi’nâ ve ata’nâ ve ulâike humul muflihûn(muflihûne).
52-Ve men yutıillâhe ve resûlehu ve yahşallâhe ve yettakhi fe ulâike humul fâizûn(fâizûne).
53-Ve aksemû billâhi cehde eymânihim le in emertehum le yahrucunne, kul lâ tuksimû, tâatun ma’rûfetun, innallâhe habîrun bimâ ta’melûn(ta’melûne).
54-Kul atîullâhe ve atîur resûle, fe in tevellev fe innemâ aleyhi mâ hummile ve aleykum mâ hummiltum, ve in tutîûhu tehtedû, ve mâ alâr resûli illâl belâgul mubîn(mubînu).
55-Vaadallâhullezîne âmenû minkum ve amilûs sâlihâti le yestahlifennehum fîl arkası kemâstahlefellezîne min kablihim, ve le yumekkinenne lehum dînehumullezîrtedâ lehum ve le yubeddilennehum min ba’di havfihim emnen, ya’budûnenî lâ yuşrikûne bî şey’en, ve men kefere ba’de zâlike fe ulâike humul fâsikûn(fâsikûne).
56-Ve ekîmûs salâte ve âtûz zekâte ve atîûr resûle leallekum turhamûn(turhamûne).
57-Lâ tahsebennellezîne keferû mu’cizîne fîl ard(ardı), ve me’vâhumun nâr(nâru), ve le bi’sel masîr(masîru).
58-Yâ eyyuhâllezîne âmenû li yeste’zinkumullezîne meleket eymânukum vellezîne lem yeblugûl hulume minkum selâse merrât(merrâtin), min kabli salâtil fecri, ve hîne tedaûne siyâbekum minez zahîrat(zahîrati), ve min ba’di salâtil ışâi, selâsu avrâtin lekum, leyse aleykum ve lâ aleyhim cunâhun ba’de hunn(hunne), tavvâfûne aleykum ba’dukum alâ ba’d(ba’dın), kezâlike yubeyyinullâhu lekumul âyât(âyâti), vallâhu alîmun hakîm(hakîmun).
59-Ve izâ belegal etfâlu minkumul hulume felyeste’zinû kemâste’zenellezîne min kablihim, kezâlike yubeyyinullâhu lekum âyâtihî, vallâhu alîmun hakîm(hakîmun).
60-Vel kavâıdu minen nisâillatî lâ yercûne nikâhan fe leyse aleyhinne cunâhun en yeda’ne siyâbehunne gayra muteberricâtin bi zînetin, ve en yesta’fifne hayrun lehunn(lehunne), vallâhu semîun alîm(alîmun).
61-Leyse alâl a’mâ haracun ve lâ alâ a’raci haracun ve lâ alâl marîdı haracun ve lâ alâ enfusikum en te’kulû min buyûtikum konut buyûti âbâikum konut buyûti ummehâtikum konut buyûti ihvânikum konut buyûti ehavâtikum mesken buyûti a’mâmikum mesken buyûti ammâtikum mesken buyûti ahvâlikum konut buyûti hâlâtikum konut mâ melektum mefâtihahû konut sadîkıkum, leyse aleykum cunâhun en te’kulû cemîan konut eştâtâ(eştâten), fe izâ dahaltum buyûten fe sellimû alâ enfusikum tahıyyeten min indillâhi mubaraketen tayyibeten, kezâlike yubeyyinullâhu lekumul âyâti leallekum ta’kılûn(ta’kılûne).
62-İnnemâl mu’minûnellezîne âmenû billâhi ve resûlihî ve izâ kânû meahu alâ buyruğun câmiın lem yezhebû hattâ yeste’zinûhu, innellezîne yeste’zinûneke ulâikellezîne yu’minûne billâhi ve resûlihi, fe izâste’zenûke li ba’dı şe’nihim fe’zen li men şi’te minhum vestağfir lehumullâhe, innallâhe gafûrun rahîm(rahîmun).
63-Lâ tec’alû duâer resûli beynekum ke duâi ba’dıkum ba’da(ba’den), kad ya’lemullâhullezîne yetesellelûne minkum livâzâ(livâzen), felyahzerillezîne yuhâlifûne an emrihî en tusîbehum fitnetun konut yusîbehum azâbun elîm(elîmun).
64-E lâ inne lillâhi mâ fis semâvâti vel ard(ardı), kad ya’lemu mâ entum aleyhi, ve yevme yurceûne ileyhi fe yunebbiuhum bi mâ amilû, vallâhu bi kulli şey’in alîm(alîmun).
IŞIK MÜDDETI MEALİ
1. Bu, bizim indirdiğimiz ve (hükümlerini) farz kıldığımız bir müddettir. Düşünüp öğüt almanız için onda apaçık âyetler indirdik.
2. Zina eden bayan ve zina eden erkekten her birine yüzer değnek vurun. Allah’a ve ahiret gününe inanıyorsanız, Allah’ın dini(nin koymuş olduğu kararı uygulama) konusunda onlara acıyacağınız tutmasın. Mü’minlerden bir topluluk da onların cezalandırılmasına şahit olsun.
3. Zina eden erkek lakin, zina eden yahut Allah’a ortak koşan bir bayanla evlenir. Zina eden bir bayanla da fakat zina eden yahut Allah’a ortak koşan bir erkek evlenir. Bu, mü’minlere haram kılınmıştır.
4. Namuslu bayanlara zina isnat edip sonra da dört şahit getiremeyenlere seksen değnek vurun. Artık onların şahitliğini asla kabul etmeyin. İşte bunlar fâsık kimselerdir.
5. Lakin tövbe edip bundan sonra ıslah olanlar müstesna. Zira Allah, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.
6,7. Eşlerine zina isnat edip de kendilerinden diğer şahitleri olmayanlara gelince, onların her birinin şahitliği; kendisinin hakikat söyleyenlerden olduğuna dair, Allah ismine dört sefer yemin ederek şahitlik etmesi, beşinci kezde da; şayet yalancılardan ise, Allah’ın lânetinin kendi üzerine olmasını söz etmesiyle yerine gelir.
8,9. Kocasının yalancılardan olduğuna dair Allah’ı dört kere şahit getirmesi (Allah ismine yemin etmesi), beşinci seferde da şayet kocası gerçek söyleyenlerden ise Allah’ın gazabının kendi üzerine olmasını dilemesi, bayandan cezayı kaldırır.
10. Allah’ın size lütfu ve merhameti olmasaydı ve Allah tövbeleri kabul eden, karar ve hikmet sahibi olmasaydı, hâliniz birçok olurdu?
11. O ağır iftirayı uyduranlar, sizin içinizden bir güruhtur. Bu iftirayı kendiniz için berbat bir şey sanmayın. Tersine o sizin için bir hayırdır. Onlardan her biri için, işledikleri günahın cezası vardır. İçlerinden (elebaşılık ederek) o günahın büyüğünü üstlenen için ise ağır bir azap vardır.
12. Bu iftirayı işittiğiniz vakit, iman eden erkek ve bayanlar, kendi (din kardeş)leri hakkında iyi zan besleyip de, “Bu, apaçık bir iftiradır” deselerdi ya!
13. Onlar (iftiracılar) bu savlarına dair dört şahit getirselerdi ya! Mademki şahit getirmediler; işte onlar Allah yanında yalancıların ta kendileridir.
14. Şayet size dünya ve ahirette Allah’ın lütfu ve rahmeti olmasaydı, içine daldığınız bu iftiradan ötürü size kesinlikle büyük bir azap dokunurdu!
15. Hani o iftirayı lisandan lisana dolaştırıyor; hakkında hiçbir bilginiz olmayan şeyleri ağzınıza alıp söylüyor ve bunu değersiz bir iş sanıyordunuz. Hâlbuki bu, Allah katında büyük bir günahtır.
16. Bu iftirayı işittiğiniz vakit, “Böyle kelamları ağzımıza almamız bize yaraşmaz. Seni eksikliklerden uzak tutarız Allah’ım! Bu, çok büyük bir iftiradır” deseydiniz ya!
17. Şayet inanıyorsanız, bu üzere şeylere bir daha ebediyyen dönmemeniz için Allah size öğüt veriyor.
18. Allah, size âyetleri açıklıyor. Allah, her şeyi hakkıyla bilendir, karar ve hikmet sahibidir.
19. İnananlar ortasında hayâsızlığın yayılmasını istek eden kimseler var ya; onlar için dünya ve ahirette elem dolu bir azap vardır. Allah bilir, siz bilmezsiniz.
20. Allah’ın lütfu ve rahmeti sizin üzerinize olmasaydı ve Allah çok esirgeyici ve çok merhametli olmasaydı, hâliniz birçok olurdu?
21. Ey iman edenler! Şeytanın adımlarına uymayın. Kim şeytanın adımlarına uyarsa, bilsin ki o hayâsızlığı ve berbatlığı emreder. Şayet Allah’ın size lütfu ve merhameti olmasaydı, sizden hiçbiriniz asla paka çıkamazdı. Ancak Allah, dilediği kimseyi tertemiz kılar. Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.
22. İçinizden varlık ve servet sahibi kimseler yakınlarına, düşkünlere ve Allah yolunda hicret edenlere (kendi mallarından bir şey) vermeyeceklerine yemin etmesinler. Onlar affetsinler, vazgeçip iyi muamelede bulunsunlar. Allah’ın sizi bağışlamasını dilek etmez misiniz? Allah, çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.
23,24. İffetli ve (haklarında uydurulan kötülüklerden) habersiz mü’min bayanlara zina isnat edenler, hakikaten dünya ve ahirette lânetlenmişlerdir. İşlemiş oldukları günahtan ötürü lisanlarının, ellerinin ve ayaklarının kendi aleyhlerine şahitlik edecekleri günde onlara çok büyük bir azap vardır.
25. O gün Allah, onlara katılaşmış cezalarını tastamam verecek ve onlar Allah’ın apaçık bir gerçek olduğunu bileceklerdir.
26. Makûs bayanlar, makus erkeklere; berbat erkekler de makus bayanlara; pak bayanlar pak erkeklere, pak erkekler de pak bayanlara lâyıktır. O pak olanlar, iftiracıların söyledikleri şeylerden uzaktırlar. Onlar için bir bağışlanma ve çokça verilmiş iyi bir rızık vardır.
27. Ey iman edenler! Kendi evlerinizden diğer konutlara, geldiğinizi hissettirip (izin alıp) konut sahiplerine selâm vermeden girmeyin. Bu davranış sizin için daha güzeldir. Düşünüp anlayasınız diye size bu türlü öğüt veriliyor.
28. Şayet meskende kimseyi bulamazsanız, size müsaade verilinceye kadar oraya girmeyin. Şayet size, “Geri dönün” denirse, çabucak dönün. Zira bu, sizin için daha nezih bir davranıştır. Allah, yaptıklarınızı hakkıyla bilendir.
29. İçinde size ilişkin bir eşya olan, oturanı bulunmayan konutlara girmenizde rastgele bir günah yoktur. Allah, açığa vurduklarınızı da, gizlediklerinizi de bilir.
30. Mü’min erkeklere söyle, gözlerini haramdan sakınsınlar, ırzlarını korusunlar. Bu davranış onlar için daha nezihtir. Kuşku yok ki, Allah onların yaptıklarından hakkıyla haberdardır.
31. Mü’min bayanlara da söyle, gözlerini haramdan sakınsınlar, ırzlarını korusunlar. (Yüz ve el gibi) görünen kısımlar müstesna, zînet (yer)lerini göstermesinler. Başörtülerini ta yakalarının üzerine kadar salsınlar. Zinetlerini, kocalarından, veyahut babalarından, veya kocalarının babalarından, veyahut oğullarından, veya üvey oğullarından, veya erkek kardeşlerinden, veyahut erkek kardeşlerinin oğullarından, veyahut kız kardeşlerinin oğullarından, veyahut müslüman bayanlardan, veyahut sahip oldukları kölelerden, veya erkekliği kalmamış hizmetçilerden, veyahut da şimdi bayanların mahrem yerlerine vakıf olmayan erkek çocuklardan diğerlerine göstermesinler. Gizledikleri zinetler bilinsin diye ayaklarını yere vurmasınlar. Ey mü’minler, daima birlikte tövbe ediniz ki kurtuluşa eresiniz!
32. Sizden bekâr olanları, kölelerinizden ve cariyelerinizden durumu uygun olanları evlendirin. Şayet bunlar fakir iseler, Allah onları lütfuyla zenginleştirir. Allah, lütfu geniş olandır, hakkıyla bilendir.
33. Evlenmeye güçleri yetmeyenler de, Allah kendilerini lütfuyla varlıklı edinceye kadar iffetlerini korusunlar. Sahip olduğunuz kölelerden “mükâtebe” yapmak isteyenlere gelince, şayet onlarda bir hayır görürseniz onlarla mükâtebe yapın. Allah’ın size verdiği maldan onlara verin. Dünya hayatının süreksiz menfaatlerini elde etmek için iffetli olmak isteyen cariyelerinizi fuhşa zorlamayın. Kim onları buna zorlarsa bilinmelidir ki hiç elbet onların zorlanmasından sonra Allah (onları) çok bağışlayıcıdır, çok merhametlidir.
34. Andolsun, biz size açıklayıcı âyetler, sizden evvel gelip geçenlerden bir misal ve Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için bir öğüt indirdik.
35. Allah, göklerin ve yerin parıltısıdır. O’nun ışığının temsili şudur: Duvarda bir hücre; içinde bir kandil, kandil de bir cam fânûs içinde. Fânûs güya inci üzere parlayan bir yıldız. Mübarek bir ağaçtan, ne doğuya, ne de batıya ilişkin olan zeytin ağacından tutuşturulur. Bu ağacın yağı, ateş dokunmasa bile neredeyse aydınlatacak (kadar berrak)tır. Parıltı üstüne parıltı. Allah, dilediği kimseyi parıltısına iletir. Allah, beşerler için misaller verir. Allah, her şeyi hakkıyla bilendir.
36,37. Allah’ın, yüceltilmesine ve içlerinde isminin anılmasına müsaade verdiği meskenlerde hiçbir ticaretin ve hiçbir alışverişin kendilerini, Allah’ı anmaktan, namazı kılmaktan, zekâtı vermekten alıkoymadığı birtakım adamlar, buralarda sabah akşam O’nu tesbih ederler. Onlar, kalplerin ve gözlerin dikilip kalacağı bir günden korkarlar.
38. (Bütün bunları) Allah, kendilerini yaptıklarının en hoşu ile mükâfatlandırsın ve lütfundan onlara daha da fazlasını versin diye (yaparlar). Allah, dilediğini hesapsız olarak rızıklandırır.
39. İnkâr edenlere gelince; onların amelleri ıssız bir çöldeki serap üzeredir. Susamış kimse onu su sanır. Yanına geldiğinde hiçbir şey bulamaz. (Tıpkı bunun üzere kâfir de hesap günü amellerinden bir şey bulamaz). Fakat Allah’ı yanında bulur da Allah onun hesabını tastamam görür. Allah, hesabı çabuk görendir.
40. Veyahut (inkârcıların küfür içindeki hâlleri) derin bir denizdeki karanlıklar üzeredir. (Bir deniz ki) onu dalga üstüne dalga kaplıyor, üstünde de bulutlar var. Karanlıklar üstüne karanlıklar. İnsan, elini çıkarsa neredeyse onu bile göremez. Kime Allah ışık vermezse, onun için ışık diye bir şey yoktur.
41. Göklerde ve yeryüzünde bulunan kimselerle, sıra sıra (kanat çırparak uçan) kuşların Allah’ı tespih ettiğini görmez misin? Her biri duasını ve tesbihini kesin olarak bilmektedir. Allah, onların yapmakta olduğu şeyleri hakkıyla bilendir.
42. Göklerin ve yerin hükümranlığı Allah’ındır. Dönüş de lakin Allah’adır.
43. Görmez misin ki Allah, bulutları sevk eder. Sonra, onları kaynaştırıp üst üste yığar. Nihayet yağmurun, onların ortasından yağdığını görürsün. O, gökten, oradaki dağ (gibi bulut)lardan dolu indirir de onu dilediğine isabet ettirir, dilediğinden de geri çevirir. Bu bulutların şimşeğinin parıltısı neredeyse gözleri alacak.
44. Allah, geceyi ve gündüzü döndürüp duruyor. Elbet bunda basiret sahibi olanlar için bir ibret vardır.
45. Allah, bütün canlıları sudan yarattı. İşte bunlardan bir kısmı karnı üzerinde sürünür, kimi iki ayak üzerinde yürür, kimisi dört ayak üzerinde yürür. Allah, dilediğini yaratır. Zira Allah, her şeye hakkıyla gücü yetendir.
46. Andolsun, biz açıklayıcı âyetler indirdik. Allah, dilediği kimseyi yanlışsız yola iletir.
47. (Münâfıklar), “Allah’a ve peygambere inandık ve itaat ettik” derler. Sonra da onların bir kısmı bunun akabinde yüz çevirirler. Hâlbuki onlar inanmış değillerdir.
48. Ortalarında karar vermesi için Allah’a (Kur’an’a) ve peygambere çağırıldıkları vakit, bir de bakarsın ki içlerinden bir küme yüz çevirmektedir.
49. Lakin gerçek (verilen hüküm) kendi lehlerinde ise, boyun eğerek ona gelirler.
50. Kalplerinde bir hastalık mı var, yoksa kuşku ve tereddüde mi düştüler? Yoksa Allah ve Resûlünün kendilerine karşı zulüm ve haksızlık edeceğinden mi korkuyorlar? Hayır, işte onlar asıl zalimlerdir.
51. Ortalarında karar vermek için Allah’a (Kur’an’a) ve Resûlüne davet edildiklerinde, mü’minlerin söyleyeceği kelam lakin, “işittik ve iman ettik” demeleridir. İşte onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.
52. Kim Allah’a ve Resûlüne itaat eder, Allah’tan korkar ve O’na karşı gelmekten sakınırsa, işte onlar başarıyı elde edenlerin ta kendileridir.
53. Münâfıklar, sen kendilerine emrettiğin takdirde kesinlikle savaşa çıkacaklarına dair en ağır bir formda Allah’a yemin ettiler. De ki: “Yemin etmeyin. Sizden istenen güzelce itaat etmektir. Elbet Allah, yaptıklarınızdan hakkıyla haberdardır.”
54. “Allah’a itaat edin, peygambere itaat edin” de. Şayet yüz çevirirseniz bilin ki ona yüklenen sorumluluğu fakat ona ilişkin; size yüklenen vazifenin sorumluluğu da sırf size aittir. Şayet ona itaat ederseniz gerçek yola erersiniz. Peygambere düşen lakin apaçık bir bildiridir.
55. Allah, içinizden, iman edip de salih ameller işleyenlere, kendilerinden evvel geçenleri hükümran kıldığı üzere onları da yeryüzünde kesinlikle hükümran kılacağına, onlar için hoşnut ve razı olduğu dinlerini iyice yerleştireceğine, yaşadıkları dehşetlerinin akabinde kendilerini kesinlikle emniyete kavuşturacağına dair vaadde bulunmuştur. Onlar bana kulluk eder ve bana hiçbir şeyi ortak koşmazlar. Artık bundan sonra kimler inkâr ederse, işte onlar fasıkların ta kendileridir.
56. Namazı dosdoğru kılın, zekâtı verin, Resûle itaat edin ki size merhamet edilsin.
57. İnkâr edenlerin (Allah’ı) yeryüzünde âciz bırakacaklarını sanma! Onların varacağı yer cehennemdir. Ne berbat varış yeridir o!
58. Ey iman edenler! Ellerinizin altında bulunanlar (köleleriniz) ve sizden şimdi bulûğ çağına ermemiş olanlar, günde üç sefer; sabah namazından evvel, öğleyin elbiselerinizi çıkardığınız vakit ve yatsı namazından sonra (yanınıza girecekleri zaman) sizden müsaade istesinler. Bu üç vakit sizin soyunup dökündüğünüz vakitlerdir. Bu vakitlerin dışında (izinsiz girme konusunda) ne size, ne onlara bir günah vardır. Birbirinizin yanına girip çıkabilirsiniz. Allah, âyetlerini size işte böylelikle açıklar. Allah, hakkıyla bilendir, karar ve hikmet sahibidir.
59. Çocuklarınız erginlik çağına geldiklerinde, kendilerinden evvelkilerin müsaade istedikleri üzere müsaade istesinler. İşte Allah âyetlerini size bu türlü açıklar. Allah, hakkıyla bilendir, karar ve hikmet sahibidir.
60. Artık evlenme ümidi beslemeyen, hayızdan ve doğumdan kesilmiş yaşlı bayanların zinetlerini göstermeksizin dış elbiselerini çıkarmalarında kendileri için bir günah yoktur. Lakin yeniden sakınmaları onlar için daha güzeldir. Allah, hakkıyla işitendir, hakkıyla bilendir.
61. Köre zahmet yoktur, topala zahmet yoktur, hastaya da zahmet yoktur. Kendi evlerinizde yahut babalarınızın meskenlerinde yahut annelerinizin konutlarında yahut erkek kardeşlerinizin meskenlerinde yahut kız kardeşlerinizin konutlarında yahut amcalarınızın meskenlerinde yahut halalarınızın meskenlerinde yahut dayılarınızın meskenlerinde yahut teyzelerinizin meskenlerinde yahut anahtarlarına sahip olduğunuz meskenlerde ya da dostlarınızın konutlarında yemek yemenizde de bir sakınca yoktur. Bir ortada yahut başka farklı olarak yemek yemenizde de bir sakınca yoktur. Meskenlere girdiğiniz vakit birbirinize, Allah katından mübarek ve beğenilen bir iyilik dileği olarak, selâm verin. İşte Allah, düşünesiniz diye âyetleri size bu türlü açıklar.
62. Mü’minler lakin Allah’a ve peygamberine inanan, onunla birlikte toplumu ilgilendiren bir iş üzerindeyken ondan müsaade almadan çekip gitmeyen kimselerdir. O hâlde birtakım işlerini görmek için senden müsaade isterlerse, içlerinden dilediğine müsaade ver ve onlar için Allah’tan bağışlama lisana. Elbet Allah çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.
63. (Ey inananlar!) Peygamberin (sizi) çağırmasını aranızda birbirinizi çağırmanız üzere tutmayın. İçinizden biribirini siper ederek sıvışıp gidenleri Allah hakikaten bilir. Artık onun buyruğuna muhalefet edenler, başlarına bir belânın gelmesinden yahut elem dolu bir azaba uğramaktan sakınsınlar.
64. Bilmiş olun ki elbet göklerdeki her şey, yerdeki her şey Allah’ındır. O, içinde bulunduğunuz durumu sahiden bilir. Allah’a döndürülecekleri ve yaptıklarını Allah’ın onlara haber vereceği günü hatırla. Allah, her şeyi hakkıyla bilendir.
Haber7
