26 yaşındaki Ceren Uçaryılmaz’a 2 yıl evvel Boğaziçi Üniversitesi Moleküler Biyoloji ve Genetik Kısmı son sınıfta öğrenciyken kemik kanseri teşhisi konuldu. Uzun tedaviler sonucu kanseri yenerek sıhhatine kavuşan genç kız artık Koç Üniversitesi’nde ‘hücresel ve moleküler tıp’ alanında yüksek lisans yapan Uçaryılmaz, kanser hastalarına umut olacak çalışmalar yapıyor. Ceren Uçaryılmaz, “Hastalığı yaşamış biri olarak yeni bir kemoterapi ilacıyla yan tesiri daha az, güçlü tedavi usullerine muhtaçlığımız var” dedi.
Rastlantısal formda yolda düştüm, kanseri o denli öğrendim
Ceren yaşadıklarını anlattı: “Gittiğim tabipler evvel pek teşhis koyamadılar. Dertli devirlerdi. Daha sonra rastlantısal bir biçimde, rastgele yolda düştüm ve canımın çok acımasından ötürü kaldırıldığım hastanede çekilen tomografi çok büyük bir kitlenin bulunduğu belirlendi. Teşhis kemik kanseri olarak koyuldu. Bu, tam benim okuldaki son dönemimde oldu. Aralık ayında ameliyatıma girdim, bir ay sonra mezun oldum. Hem finallerime çalışıyordum hem de tedavimi sürdürüyordum. Mezuniyet telaşım var. ‘Okulu bitirebilecek miyim?’ diye düşünürken, bir yandan da ameliyatlar, denetimler, kemoterapi hazırlıklarıyla günler geçiyordu.”
Çok ağrı çektim
Sorunlu günlerin akabinde hastalığına teşhis konulduğu için sevindiğini söyleyen Cemre Uçaryılmaz, “Çok ağrı çektim. Ne olursa olsun dedim ki; ‘Tamam, artık bir teşhisim var. Her ne olursa olsun tedavinin akabinde ağrım geçecek.’ Bu beni çok keyifli eden bir şeydi. Karalar bağlamadım. Üzüldüm olağan ki, ‘Neden bu türlü bir şey oldu, neden beni buldu?’ diye düşündüm. Ancak bunların artık tahlili var. Kanser artık bulunan çok fazla ilaç ve tedavi prosedürüyle denetim edilebiliyor” diye konuştu.
Ailem daima yanımdaydı
Kanser hastalığının tedavisi sırasında tıbbi usuller kadar moral ve motivasyonun da tesirli olduğunu hatırlatan Uçaryılmız, “Ailem ve erkek arkadaşım daima yanımdaydı. Babamı, altı ay evvel kaybettik. Hayattayken babamın dayanağı, bize olan sevgisi kanserle uğraş dönemimde en iyi ilaç oldu. Arkadaşlarım daima yanımdaydı. Erkek arkadaşım; bütün tedavi sürecimde İstanbul’da çalıştığı halde Bursa’da bulunduğum hastaneye geldi. Ne vakit ameliyat olacak olsam her sabah elimi tuttu. Bir arada ameliyathaneye indik. Bu usul dayanaklar sayesinde kendinize inanç geliyor. Diyorsunuz ki, ‘Ne olursa olsun bu beşerler, benim yanımda.’ Hekimler en iyi tedavi yaparken annem, kardeşim, erkek arkadaşım da ne olursa olsun benim yanımda olacaklar. Her daim bütün zorlukları benimle birlikte göğüsleyecekler. Ruhsal olarak çok güç bir süreç ancak benim geçirdiğim ameliyatlar çok zordu. 5 tane ameliyat geçirdim. Omurgamdan çok badire çektim. Bacağımdan çok kahır çektim. Eşyaları kaldıramadım, kullanamadım. Üzerimi kendim değiştirip, giyinemedim. Lavaboya gidemedim. Duş alamadım. Erkek arkadaşım bana ruhsal olarak takviye verirken, annem her vakit elim ayağım oldu. Her gece yanımdaydı. Ağrım olduğunda daima elimi tuttu ve yatağımdan kaldırdı, yatağa geri yatırdı. Her şeyime yardım etti. Annem olmazsa, erkek arkadaşım olmasa ben şu an bugünleri yaşıyor olamazdım” dedi.
Bundan sonra da akademisyen olarak kanser üzerine çalışmak istiyorum
Hastalığı atlattıktan sonra kanser tedavisine yönelik çalışmalar yapmaya başladığını tabir eden Cemre Uçaryılmaz, “Moleküler biyoloji ve genetik kısmı mezunuyum. Bugüne kadar daima sinirsel hastalıklar üzerine çalışmak istiyordum. Stajlarımı bunun üzerine yaptım. Lakin bu yaşadığım olaylardan sonra dedim ki, ‘Ben okulda bu hastalığın eğitimini aldım ve nasıl bir kahır olduğunu biliyorum, bundan sonra bu hastalığı çözmeye kendimi odaklayacağım.’ Koç Üniversitesi’nde hücresel ve moleküler tıp alanında yüksek lisans yapmaya başladım. Şu an mide kanserinde ilaç direnci üzerine çalışıyorum. ‘Neden kemoterapi alan hastaların kimilerinde cevap iyi olurken, kimilerinde makûs oluyor?’ sorusuna yanıt bulacak araştırma yapıyoruz. Bundan sonra da akademisyen olarak çalışmalarıma devam etmek istiyorum. Maksadım, kanserin yenilebilir bir hastalık olduğunu göstermek. Yeni bir kemoterapi ilacı bulmak ya da hangi hastalar, hangi ilaçlarla daha iyi tedavi olur? Bu hastalıkla daha kolay, yan etkisiz nasıl atlatılır? Tahlil odaklı tedavileri nasıl bulabiliriz? üzere soruların yanıtını bulacak bilimsel çalışmalar yapmak istiyorum” diye konuştu.
Moralimizi hiç bozmadan hoş günleri konuştuk
Kızına, kanser teşhisi konulduğunda ne ile karşılaşacaklarını bilmediklerini söyleyen anne Figen Uçaryılmaz da hekimlerin eforu ve hakikat yönlendirmesiyle tedavinin başladığını anlattı. Bu süreçte karamsarlığa kapılmadıklarını söyleyen Figen Uçaryılmaz, “Hastalığı hiç konuşmadık. En güçlü tedavi sürecinde sohbetlerimiz; kızımın yüksek lisansı ya da doktorayı nerede yapacağı oldu. Cemre her vakit bilim insanı olmak isterdi. Bütün eğitim hayatı müddetinde destekledik. Boğaziçi moleküler biyoloji genetik seçerken de aklında sinirsel hastalıklarla ilgili çalışma yapmak vardı. Gelin görün ki mukadderat onu farklı bir alana çekti. Şimdi kanser alanında araştırma yapıyorlar. Kızımın her vakit destekçisiyim” dedi.
Haber7
