Güneşin en zirveden vurduğu alanlara kurulan ‘çatı’ ismi verilen düzeneklere bayanların imece yolu ile dantel üzere işleyerek dizdiği biber, patlıcan, kabak ve domates 15 gün ile 30 gün ortasında güneşte kurutularak mutfaktaki yerini alıyor. Kentin coğrafik işaretli eserleri ortasında bulunan patlıcan kurutmalığı başta olmak üzere biber ve kabak kurutmalıklarına Avrupa ve dünyanın çeşitli ülkelerinden talep oluyor.
Son kurutmalıkları güneşe çıkarttıklarını tabir eden Fevzi Karakuş, hazırlanan eserlerin 7 lira ile 10 lira ortasında satıldığını söyledi.
Eserlerin yurt içinde olduğu kadar yurt dışında da talepler olduğunu tabir eden Karakuş, “Kurutmalık yapmaya 6’ıncı ayda başlarız. 11’inci ayın sonuna kadar kurutmalıklarımızı yaparız. Birinci evvel yeşilbiberden başlar, kuruturuz. Ondan sonra kırmızıbiber, daha sonra sivri tatlı biber, patlıcan ve kabakları kuruturuz. Kuruttuğumuz eserleri depoya katarız ve talep doğrultusunda müşterilere satarız. Bir yılda 70-80 ton eser kurutuyoruz. Yurtdışına ve yurtiçindeki çeşitli vilayetlere satıyoruz. Düzine olarak satıyoruz. Fiyatlar günlük değişiyor bazen bir düzine 10 TL’den satılıyor bazen de 7 TL’den satılıyor” dedi.
“Tarladan, güneşe 5 evrede kurutmalık”
Yılın 6 ayında bu formda çalıştıklarını belirten Karakuş, “Yani yazın çalışıyor, kışın yatıyoruz. Âlâ makûs bu işle uğraşıyoruz, bu işi yapmasak öteki ne yapabiliriz? 15 – 20 kişi çalışıyoruz, oyucular hariç onlarla birlikte 50-60 kişi oluyoruz. Kurutmalık eserler bu vakitlerde 15 gün içerisinde kuruyorlar. Kışa yaklaştıkça kuruma vakti artıyor, 9’uncu aydan sonra eserlerin kuruması 1 ay kadar sürüyor. Eserler bu hale gelmeden evvel 5-6 basamaktan geçiyor. Tarladan toplanıyor, komisyoncuya gidiyor, komiteciden, meyve zerzevat haline gidiyor oradan da bize geliyor. Bizde kurutup, satıyoruz” sözlerini kullandı.
Kışın okula gittiğini yazın ise kurutmalıkta ailesine yardım ettiğini kaydeden Gizem Aslan, kendilerini en çok zorlayanın aşırıcı sıcaklar olduğunu belirtti.
Ekmek parası peşinde koştuklarını söz eden Aslan, “Kurutmalık yapıyoruz. Burada emekçi olarak çalışıyoruz, ekmek paramızın peşinde koşuyoruz. Olağanda öğrenciyim, okul okuyorum. Güneşin altında çalışmak çok güç. Yani bu kurallarda, bu sıcaklıkta çalışmak çok güç. Eserler bize geliyor, bizde onları serip kurutmaya bırakıyoruz. Tonajına nazaran kaç saat çalışacağımız muhakkak olmuyor. Bazen akşama kadar çalışıyoruz, bazen de çok kısa sürüyor. Dediğim üzere tonajına nazaran belirli oluyor kaç saat çalışacağımız. Şuan meskende oturmak varken burada çalışmak çok zor” biçiminde konuştu.
En çok acı biberde zorlandığını belirten Aslan, “Tatlı biber yaparken hiçbir dert olmuyor fakat acı biber yaptığımız vakit ellerimiz yanıyor. Acıdan korunmak için eldiven takıyoruz, güneşten korunmak için de şapka takıyoruz, kıyafetlerimizi bunlara nazaran ayarlıyoruz” dedi.
Biberin meskenlerde oyulup geldiğini söz eden Ali Mustafa Aslan, gelen eserleri çatı ismi verilen düzeneğe sermekle işe başladıklarını kaydederek, “15 gün içerisinde kuruyor. Kuruduktan sonra iplerini kesiyoruz, satışa hazır hale getiriyoruz. Güneşten ötürü zorlanıyoruz. Ailecek çalışıyoruz. Bu işin sıcak ve acı biber vaktinde zorluğu var. Acı biberden kollarımız yanıyor, ondan da eldivenlerle korunmaya çalışıyoruz. Tonaj az geldiği vakit kısa müddette yapıp gidiyoruz kolay oluyor. Tonaj çok geldiği vakit ise akşama kadar çalışıyoruz bu da sıkıntı oluyor. İp başı çalışıyoruz. Bir ip sermeden 30 kuruş kazanıyoruz. Tonajına nazaran günlük 50-60-70 TL ortasında karımız oluyor” diye konuştu.
Haber7