Bir müddettir geçimsizlik yaşayan çift, Aile Mahkemesi kararıyla boşandı. Mahkeme, 8 yaşındaki çocuğun velayetini babaya verdi. Mahkeme muhakkak günlerde çocuğun annesiyle yatılı kalmasına hükmetti. Çocuğun annesiyle görüşmesinden sonra travma geçirdiğini öne süren baba Aile Mahkemesine müracaat ederek anneyle çocuğun görüşmesinin kaldırılmasını talep etti. Davacı baba tarafından açılan şahsî ilginin kaldırılması, aksi halde müddetinin azaltılarak yatısız ve baba nezaretinde olacak halde tekrar ferdî bağlantı kurulması davasının yapılan yargılaması sonunda, mahkeme; davanın kısmen kabulü ile çocuğun davalı anne ortasındaki ferdî bağın kaldırılması talebinin reddine, sonlandırılması talebinin ise kabulüne hükmetti. Karara karşı davacı baba tarafından istinaf kanun yoluna başvuruldu. Bölge Adliye Mahkemesi itirazı reddetti.
Davacı baba kararı temyiz edince devreye Yargıtay 2. Hukuk Dairesi girdi. Emsal kararda; “Davalı annenin ortak çocuğu kurulan şahsî ilgi sebebiyle 15.07.2016 tarihinde aldığı, 31/07/2016 tarihinde davacı babaya teslim etmesi gerekirken teslim etmeyerek sakladığı anlaşılmaktadır. Bunun üzerine davacı babanın birçok sefer ortak çocuğu teslim almak için icra memurları ile birlikte davalının yaşadığı konuta gittiği lakin ortak çocuğu teslim alamadığı, sonrasında idari ve isimli makamlara başvurduğu, maddi ve manevi efor sarf ettiği, son olarak dava devam ederken 01.08.2017 tarihinde yine birden fazla polis nezaretinde icra memurları ile birlikte davalı bayanın yaşadığı mahalleye girebildikleri, ortak çocuğu komşunun meskeninde davalı bayanın kız kardeşi tarafından gizlenmiş olarak buldukları belirtilmektedir. Davalı bayanın bu hareketleri sebebiyle 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/947 temel – 2017/283 karar sayılı belgesinde çocuğu alıkoyma cürmünden cezalandırılmasına karar verildiği, verilen kararın açıklanmasının geri bırakılması ve kontrollü özgürlük kararının 27/04/2017 tarihinde katılaştığı ortadadır. Davalı anne yanında alıkonulduğu bir yıllık mühlet zarfında o tarihte şimdi beş yaşında olan ortak çocuğun terör örgütü sempatizanlığını çağrıştırır biçimdeki fotoğraflarının uygunsuz tabirlerle toplumsal medyaya davalı anne ve yakınları tarafından yüklenildiği, ortak çocuğun davacı baba yanına geldikten sonra birinci derece mahkemesince aldırılan toplumsal inceleme raporunda da belirtildiği üzere, korkmuş olduğu, daima ağladığı, kapının gerisine saklandığı anlaşılmaktadır. Bu sebeple davalı annenin velayetin değiştirilmesi davası açma hakkını kullanmak yerine ferdî münasebetten kaynaklanan haklarını hedefine ve yükümlülüklerine muhalif olarak kullandığı, bu durumun şahit beyanları ve ceza mahkemesi kararı ile sabit olduğu ortadadır. Yeniden davalı anne yanında bulunduğu mühlet zarfında ortak çocuğu gizlemek için dışarı çıkarmadıkları, tüm bu yaşananlar sonucu ortak çocuğun bedensel, zihinsel, ruhsal, ahlaki ve toplumsal gelişiminin tehlikeye girdiği anlaşılmıştır. Gerçekleşen bu durum karşısında, ortak çocuk ile anne ortasında ferdî alaka kurulmasının değişen şartlara nazaran her vakit yine kıymetlendirilebileceği de dikkate alınarak ortak çocuk ile davalı anne ortasındaki ferdî bağlantının çocuğun üstün faydası doğrultusunda şu evrede kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı formda karar tesisi yanlışsız görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir. Temyiz edilen Bölge Adliye Mahkemesi kararının kaldırılmasına Aile Mahkemesinin kararının bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir.”
Haber7
