Giresun’un Bulancak ilçesinde yaşayan 40 yaşındaki Saniye Akdaş 13 yaşında yakalandığı kas erimesi hastalığı sonucu tekerlekli sandalyeye mahkum oldu. Çok uzun yıllar dışarıya çıkmadan hayatını devam ettiren Akdaş’ın hayatı 4 yıl evvel başladığı hobisi amigurumi sayesinde değişti.
Yakalandığı hastalık sonucu depresyona girmiş
Şimdi ilkokul yıllarındayken yakalandığı kas erimesi hastalığının ilerleyerek tekerlekli sandalyeye mahkum olmasının akabinde kendini meskene kapatan ve uzun yıllar dışarı çıkmadan hayatının sürdüren Saniye Akdaş, yaklaşık 4 yıl evvel örgü bebek yapmaya başladı. Hobi olarak başladığı amigurumi çalışmalarını artık kendine iş edindiğini kaydeden Akdaş, “Henüz ilkokula gidiyordum ve 13 yaşlarındayken hastalığa yakalanmaya başladım. Giderek artan hastalık sonucu yürümekte zorlanmaya başladım. Tekerlekli sandalyeye mahkum olmamak için çok gayret ettim, hastalığı kabul etmek istemedim. Bir gün iyice yürüyemez hale gelince de konuttan hatta yataktan çıkmak istemedim, depresyona girmiş konuttan dışarı çıkmadan hayatımı sürdürmeye başlamıştım. Devamlı hastanelere gidiyor, ilaç tedavileri uygulanıyor ancak hiçbir yararını göremiyordum” dedi.
Adeta yine doğdum
Vakit geçirmek için toplumsal medya görüntülerinde amigurumi görüntüleri ile tanıştığını belirten Akdaş “Ben de yapabilir miyim diye denemeye başladım. Bir müddet sonra hoş nesneler ortaya çıkmaya başladı. Amigurumi yapmaya başladıktan sonra adeta tekrar doğdum. Engelli olarak bir şeyler başarmanın memnunluğunu yaşamaya başladım. Artık dışarı çıkabiliyor, alışverişimi yapıyorum konuta gelebiliyorum. Anladım ki kâfi ki engellilerin önünde mani olunmasın her şeyi başarabilirler. Engelliler de kesinlikle kendi yeteneklerini keşfetmek için bir gayret sarf etsinler kesinlikle kendilerini keyifli edecek bir yetenekleri olduğuna inanıyorum. Bir engelli ne yapabilir denilsin istemiyorum” biçiminde konuştu.
“Yaptıklarımı toplumsal medya hesaplarımdan bana ulaşanlara satıyorum”
“Yaptıklarım etrafımdaki arkadaşlarım tarafından beğenilince ben de daha hoşlarını yapmak için uğraş harcadım” diyen Saniye Akdaş “Sonunda bu türlü bir yeteneğim olduğunu görmek beni çok keyifli etti. Birinci vakitlerde yalnızca hobi olarak yaptım ve yaptıklarımı da beğenen isteyen arkadaşlarıma armağan etmeye başladım. Lakin bu hayli masraflı olmaya başladı. Yapıp ikram ediyordum fakat yenisini yapmak için yeni materyallerini almakta zorlanıyordum. Sonra yalnızca maliyetini karşılamak için alanlar yardımcı olmaya başladı ve bu biçimde bende iş edindim. Artık buna bir hobi olarak değil iş olarak bakıyorum. Yaptıklarımı kendi adıma açtığım toplumsal medya hesaplarımdan ulaşanlara satıyorum. Bu beni çok keyifli ediyor” tabirlerini kullandı.
“Her bebeğin bir ismi var”
Her yaptığı bebekten ayrılmanın sıkıntı olduğunu da anlatan Akdaş, “Her bebeğin bir ismi oluyor. Birçoklarına sevdiğim arkadaşlarımın, çocukların isimlerini veriyorum. Hatta bir adedini ise ‘Kuzey Yıldızı’ dizisindeki Kuzey’i yapmaya çalıştım. Her bebeğin bende bir anısı oluyor zira günlerce emek harcayarak yapıyorum ve yaparken kendimi bebeğe veriyorum. Her şeyi unutuyorum. Tamamlayıp sattığımda ise akabinde ağladığım, veda ettiklerim dahi oluyordu lakin artık sanırım alıştım” diye konuştu. Sadiye Akdaş’ın annesi Elmas ve babası Muzaffer Akdaş ise kızlarının tekrar hayata tutunmasında yaptığı örgü bebeklerin büyük bir tesiri olduğunu kaydederek kızlarının mutluluğunun kendilerini de keyifli ettiğini belirttiler.
Haber7
