Kuran-ı Kerim’in 23. Vadesi olan Müminin Mühleti, inanmayanların ve iman etmeyenlerin başına gelecekleri anlatıldığı için okunması ve ibret alınması çok kıymetlidir. İman edip Allah’ın buyruk ve yasaklarını dinleyen ve hayatlarını ona nazaran yaşayan şahısların ise karşılaşacakları mükafatlardan bahsetmektedir. Kuran-ı Kerim’in 341. Sahifesinde mahal alan müddet yekunda 118 ayetten oluşmaktadır.
MÜMİNUN VADESI FAZİLETLERİ
Peygamber Efendimiz (s.a.s) Müminun Suresi’nin okunmasıyla ilgili ‘Her kim Müminun Müddetini okumaya devam ederse, mevt anında melekler, o kimseye cennetlerle onu müjdeler’ hadisi şerifini buyurmuştur. Müminin Müddetini tertipli olarak okumanın faziletleri şöyledir:
– Yolculuğa çıkan bireylerin Müminin Müddetini mahsusen de 26. Ayetinin okumaları tavsiye edilir. Bu bireylerin kazasız belasız yolculuklarını tamamlayacaklarına rivayet edilir.
– Bela ve kazadan, her türlü berbatlıktan korunmak ve Allah’a sığınmak için de Müminin Müddetinin okunması önerilmektedir. Bunun için mahsusen 93-94. Ayetlerin okunması rivayet edilmektedir.
– 7 gün boyunca 7’şer sefer okunması durumunda her türlü cilt illetinin şifa bulacağı inanılmaktadır.
– Müminun Mühletini sistemli olarak okuyan şahısların imanın güçleneceğine ve takva sahibi biri olacağına inanılır.
– Buhranlı bir süreç içine giren kişinin depresyondan çıkması ve ruhunun feraha ermesi için Müminun Müddeti okuması tavsiye edilmektedir.
HADİSLERDE MÜMİNUN MÜDDETI
Peygamber Efendimiz (s.a.s) Müminin Mühletinin okunmasının kıymetini söz etmek için şu hadis-i şerifleri buyurmuştur:
‘Bana on âyet indi ki, kim hakkını vererek (hükmünü alanına getirerek yaşayarak) onları okursa, Cennete girer: Bu, Müminun Vadesinin birinci on ayetidir.’
‘Her kim Müminun Mühletini okumaya devam ederse, vefat anında melekler, o kimseye cennetlerle onu müjdeler.’
MÜMİNUN VADESI OKUNUŞU
1. Kad eflehal mu’minun
2. Ellezîne hum fî salatihim haşiun
3. Vellezîne hum anil lağvi mu’ridun
4. Vellezîne hum liz zekati faîlun
5. Vellezîne hum li furucihim hafizun
6. İlla ala ezvacihim mesken ma meleket eymanuhum fe innehum ğayru melumîn
7. Fe menibteğa verae zalike fe ulaike humul adun
8. Vellezîne hum li emanatihim ve ahdihim raun
9. Vellezîne hum ala salevatihim yuhafizun
10. ulaike humul varisun
11. Ellezîne yerisunel firdevs hum fîha halidun
12. Ve le kad halaknel insane min sulaletim min tîyn
13. Summe cealnahu nutfeten fî kararim mekîn
14. Summe halaknen nutfete alekaten fe halaknel alekate mudğaten fe halaknel mudğate îzamen fe kesevnel îzame lahmen summe enşe’nahu halkan ahar fe tebarakellahu ahsenul halikîyn
15. Summe innekum ba’de zalike le meyyitun
16. Summe innekum yevmel kîyameti tub’asun
17. Ve le kad halakna fevkakum seb’a taraika ve ma kunna anil halkî ğafilîn
18. Ve enzelna mines semai maem bi kaderin fe eskennahu fil erdî ve inna ala zehabim bihî le kadirun
19. Fe enşe’na lekum bihî cennatim min nehîyliv ve a’nab lekum fîha fevakihu kesîratuv ve minha te’kulun
20. Ve şeceraten tahrucu min turi seynae tembutu bid duhni ve sîbğil lil akilîn
21. Ve inne lekum fil en’ami le îbrah nuskîykum mimma fî butuniha ve lekum fîha menafiu kesîratuv ve minha te’kulun
22. Ve aleyha ve alel fulki tuhmelun
23. Ve le kad erselna nuhan ila kavmihî fe kale ya kavmî’budullahe mal lekum min ilahin ğayruh e fe la tettekun
24. Fe kalel meleullezîne keferu min kavmihî ma haza illa beşerum mislukum yurîdu ey yetefeddale aleykum ve lev şaellahu le enzele melaikeh ma semî’na bi haza fî abainel evvelîn
25. İn huve illa raculum bihî cinnetun fe terabbesu bihî velev hîyn
26. Kale rabbinsurnî bima kezzebun
27. Fe evhayna ileyhi enisnaîl fulke bi a’yunina ve vahyina fe iza cae emruna ve farat tennuru fesluk fîha min kullin zevceynisneyni ve ehleke illa men sebeka aleyhil kavlu minhum ve la tuhatîbnî fillezîne zalemu innehum muğrakun
28. Fe izesteveyte ente ve mem meake alel fulki fe kulil hamdu lillahillezî neccana minel kavmiz zalimîn
29. Ve kur rabbi enzilnî munzelem mubarakev ve ente hayrul munzilîn
30. İnne fî zalike le ayativ ve in kunna le mubtelîn
31. Summe enşe’na mim ba’dihim karnen aharîn
32. Fe erselna fîhim rasulem minhum enî’budullahe ma lekum min ilahin ğayruh e fe la tettekun
33. Ve kalel meleu min kavmihillezîne keferu ve kezzebu bi likail ahîrati ve etrafnahum fil hayatid dunya ma haza illa beşerum mislukum ye’kulu mimma te’kulune minhu ve yeşrabu mimma teşrabun
34. Ve lein eta’tum beşeram mislekum innekum izel lehasirun
35. E yeîdukum ennekum iza mittum ve kuntum turabev ve îzamen ennekum muhracun
36. Heyhate heyhate lima tuadun
37. İn hiye illa hayatuned dunya nemutu ve nahya ve ma nahnu bi meb’usîn
38. İn huve illa raculuniftera alellahi kezibev ve ma nahnu lehu bi mu’minîn
39. Kale rabbinsurnî bima kezzebun
40. Kale amma kalîlil le yusbihunne nadimîn
41. Fe ehazethumus sayhatu bil hakkî fe cealnahum ğussa fe bu’del lil kavmiz zalimîn
42. Summe enşe’na mim ba’dihim kurunen aharîn
43. Ma tesbiku min ummetin eceleha ve ma yeste’hîrun
44. Summe erselna rusulena tetra kullema cae ummeter rasuluha kezzebuhu fe etba’na ba’dahum ba’dav ve cealnahum ehadîs fe bu’del li kavmil la yu’minun
45. Summe erselna musa ve ehahu harune bi ayatina ve sultanim mubîn
46. İla fir’avne ve meleihî festekberu ve kanu kavmen alîn
47. Fe kalu enu’minu li beşerayni mislina ve kavmuhuma lena abidun
48. Fe kezzebuhuma fe kanu minel muhlekîn
49. Ve le kad ateyna musel kitabe leallehum yehtedun
50. Ve cealnebne meryeme ve ummehu ayetev ve aveynahuma ila rabvetin zati karariv ve meîyn
51. Ya eyyuher rusulu kulu minet tayyibati va’melu saliha innî bima ta’melune alîm
52. Ve inne hazihî ummetukum ummetev vahîdetev ve ene rabbukum fettekun
53. Fetekkatau emrahum beynehum zubura kullu hîzbim bima ledeyhim ferihun
54. Fezerhum fî ğamratihim velev hîyn
55. E yahsebune ennema numidduhum bihî mim maliv ve benîn
56. Nusariu lehum fil hayrat bel la yeş’urun
57. İnnellezîne hum min haşyeti rabbihim muşfikun
58. Vellezîne hum bi ayati rabbihim yu’minun
59. Vellezîne hum bi rabbihim la yuşrikun
60. Vellezîne yu’tune ma atev ve kulubuhum veciletun ennehum ila rabbihim raciun
61. ulaike yusariune fil hayrati ve hum leha sabikun
62. Ve la nukellifu nefsen illa vus’aha ve ledeyna kitabuy yentîku bil hakkî ve hum la yuzlemun
63. Vel kulubuhum fî ğamratim min haza ve lehum a’malum min duni zalike hum leha amilun
64. Velev iza ehazna mutrafîhim bil azabi iza hum yec’erun
65. La tec’erul yevme innekum minna la tunsarun
66. Kad kanet ayatî tutla aleykum fe kuntum ala a’kabikum tenkisun
67. Mustekbirîne bihî samiran tehcurun
68. E fe lem yeddebberul kavle em caehum ma lem ye’ti abaehumul evvelîn
69. Em lem ya’rifu rasulehum fe hum lehu munkirun
70. Em yekulune bihî cinneh bel caehum bil hakkî ve ekseruhum lil hakkî karihun
71. Ve levittebeal hakku ehvaehum le fesedetis semavatu vel erdu ve men fîhinn bel eteynahum bi zekrihim fe hum an zikrihim mu’ridun
72. Em tes’eluhum harcen fe haracu rabbike hayruv ve huve hayrur razikîyn
73. Ve inneke le ted’uhum ila sîratîm mustekîym
74. Ve innellezîne la yu’minune bil ahîrati anis sîratî lenakibun
75. Ve lev rahîmnahum ve keşefna ma bihim min durril leleccu fî tuğyanihim ya’mehun
76. Ve le kad ehaznahum bil azabi fe mestekanu li rabbihim ve ma yetedarraun
77. Velev iza fetahna aleyhim baben za azabin şedîdin iza hum fîhi mublisun
78. Ve huvellezî enşee lekumus sem’a vel ebsara vel ef’ideh kalîlem ma teşkurun
79. Ve huvellezî zeraekum fil erdî ve ileyhi tuhşerun
80. Ve huvellezî yuhyî ve yumiytu ve lehuhtilaful leyli ven nehar e fe la ta’kîlun
81. Bel kalu misle ma kalel evvelun
82. Kalu e iza mitna ve kunna turabev ve îzamen e inna le meb’usun
83. Le kad vuîdna nahnu ve abauna haza min kablu in haza illa esatîyrul evvelîn
84. Kul li menil erdu ve men fîha in kuntum ta’lemun
85. Seyekulune lillah kul efela tezekkerun
86. Kul mer rabbus semavatis seb’î ve rabbul arşil azîym
87. Seyekulune lillah kul e fe la tettekun
88. Kul mem bi yedihî melekutu kulli şey’iv ve huve yuciru ve la yucaru aleyhi in kuntum ta’lemun
89. Seyekulune lillah kul fe enna tusharu
90. Bel eteynuham bil hakkî ve innehum le kazibun
91. Mettehazellahu miv velediv ve ma kane meahu min ilahin izel le zehebe kullu ilahum bima haleka ve leala ba’duhum ala ba’d subhanellahi amma yasîfun
92. Alimil ğaybi veş şehadeti fe teala amma yuşrikun
93. Kur rabbi imma turiyennî ma yuadun
94. Rabbi fe la tec’alnî fil kavmiz zalimîn
95. Ve inna ala en nuriyeke ma neîduhum lekadirun
96. İdfa’ billetî hiye ahsenus seyyieh nahnu a’lemu bi ma yasîfun
97. Ve kur rabbi euzu bike min hemezatiş şeyatîyn
98. Ve euzu bike rabbi ey yahdurun
99. Velev iza cae ehadehumul mevtu kale rabbirciun
100. Leallî a’melu salihan fîma teraktu kella inneha kelimetun huve kailuha ve miv veraihim berzehun ila yevmi yub’asun
101. Fe iza nufiha fis suri fe la ensabe beynehum yevmeiziv ve la yetesaelun
102. Fe men sekulet mevazinuhu fe ulaike humul muflihun
103. Ve men haffet mevazînuhu fe ulaikellezîne hasiru enfusehum fî cehenneme halidun
104. Telfehu vucuhehumun naru ve hum fîha kalihun
105. E lem tekun ayatî tutla aleykum fe kuntum biha tukezzibun
106. Kalu rabbena ğalebet aleyna şîkvetuna ve kunna kavmen dallîn
107. Rabbena ahricna minha fe in udna fe inna zalimun
108. Kalahşeu fîha ve la tukellimun
109. İnnehu kane ferîkum min îbadî yekulune rabbena amenna fağfir lena varhamna ve ente hayrur rahîmîn
110. Fettehaz tumuhum sîhriyyen velev ensevkum zikrî ve kuntum minhum tadhakun
111. İnnî cezeytuhumul yevme bima saberu ennehum humul faizun
112. Kale kem lebistum fil erdî adede sinîn
113. Kalu lebisna yevmen konut ba’da yevmin fes’elil ismin
114. Kale vilayet lebistum illa kalîlel lev ennekum kuntum ta’lemun
115. E fe hasibtum ennema halaknakum abesev ve ennekum ileyna la turceun
116. Fe teallellahul melikul hakk la ilahe illa hu rabbul arşil kerîm
117. Ve mey yed’u meallahi ilahen ahara la burhane lehu bihî fe innema hîsabuhu înde rabbih innehu la yuflihul kafirun
118. Ve kur rabbîğfir verham ve ente hayrur rahîmîn
MÜMİNUN MÜDDETI MEALİ
1.Mü’minler, sahiden kurtuluşa ermişlerdir.
2.Onlar ki, namazlarında derin hürmet içindedirler.
3.Onlar ki, yararsız işlerden ve boş kelamlardan yüz çevirirler.
4.Onlar ki, zekâtı öderler.
5.Onlar ki, ırzlarını korurlar.
6.Ancak eşleri ve ellerinin altında bulunan cariyeleri bunun dışındadır. Onlarla münasebetlerinden ötürü kınanmazlar.
7.Kim bunun ötesine geçmek isterse, işte onlar haddi aşanlardır.
8.Yine onlar ki, emanetlerine ve verdikleri laflara riâyet ederler.
9.Onlar ki, namazlarını kılmağa devam ederler.
10.İşte bunlar varis olanların ta kendileridir.
11.Onlar Firdevs cennetlerine varis olurlar. Onlar orada ebedî kalacaklardır.
12.Andolsun, biz kişisi, çamurdan (süzülmüş) bir özden yarattık.
13.Sonra onu az bir su (meni) hâlinde sağlam bir karargâha (ana rahmine) yerleştirdik.
14.Sonra bu az suyu “alaka” hâline getirdik. Alakayı da “mudga” yaptık. Bu “mudga”yı da kemiklere dönüştürdük ve bu kemiklere de et giydirdik. Nihayet onu bambaşka bir yaratık olarak ortaya çıkardık. Yaratanların en şığı olan Allah’ın şânı ne yücedir!
15.Sonra (ey insanlar) siz bunun akabinde muhakkak öleceksiniz.
16.Sonra tekrar muhakkak siz, kıyamet gününde (tekrar) diriltileceksiniz.
17.Andolsun, biz sizin üzerinizde yedi yol yarattık. Biz yarattıklarımızdan habersiz değiliz.
18.Biz, gökten ayan bir ölçüde su indirdik de (faydalanmanız için) onu yeryüzünde tuttuk. Bizim onu büsbütün gidermeye de muhakkak gücümüz kâfi.
19.Onunla sizin için hurma bahçeleri ve üzüm bağları meydana getirdik. Bu bağ ve bahçelerde sizin için pek çok meyveler vardır ve siz onlardan yiyorsunuz.
20.Yine o su ile Sîna dağında biten bir ağaç (zeytin ağacı) yarattık ki hem yağ, hem de yiyenlere katık verir.
21.Hayvanlarda sizin için elbette bir ibret vardır. Onların içlerindeki sütten size içiririz. Onlarda sizin için daha birçok yararlar da vardır ve onlardan yersiniz de.
22.Onların üzerinde ve gemilerde taşınırsınız.
23.Andolsun biz, Nûh’u kendi kavmine peygamber olarak gönderdik de, “Ey kavmim! Allah’a kulluk edin. Sizin O’ndan diğer hiçbir ilâhınız yoktur. Allah’a karşı gelmekten hâlâ sakınmaz mısınız?” dedi.
24.Bunun üzerine kendi kavminden inkâr eden ileri gelenler şöyle dediler: “Bu lakin sizin üzere bir beşerdir, size üstünlük taslamak istiyor. Şayet Allah dileseydi, bir melek gönderirdi. Biz evvelki atalarımızdan bu türlü bir şey duymadık.”
25.“Bu, lakin cinnet getirmiş bir adamdır. O denli ise bir müddet onu gözetleyiniz.”
26.(Nûh), “Rabbim! Beni yalanlamalarına karşı bana yardım et!” dedi.
27.Bunun üzerine Nûh’a, “Bizim gözetimimiz altında ve vahyimize nazaran o gemiyi yap” diye vahyettik. “Bizim buyruğumuz gelip de tandır kaynamaya başlayınca, (sular coşup taştığında Nûh’a) dedik ki: “Her cins canlıdan (erkekli dişili) birer çift, bir de kendileri aleyhinde daha evvel karar verilmiş olanlardan öteki aileni gemiye al ve zulmeden kimseler hakkında bana hiç yalvarma! Elbet onlar suda boğulacaklardır.”
28.Sen ve beraberindeki kimseler, gemiye bindiğiniz vakit: “Bizi zalim kavmin elinden kurtaran Allah’a hamd olsun” de.
29.Yine de ki: “Ey Rabbim! Beni bereketli bir yana kondur. Sen, konuk edenlerin en güzelisin.”
30.Şüphesiz bu hadisede ibretler vardır. Biz sahiden (kullarımızı) imtihan ederiz.
31.Sonra onların (Nûh kavminin) akabinde öteki bir nesil yarattık.
32.Onlara, kendilerinden, “Allah’a kulluk edin, sizin O’ndan diğer hiçbir ilâhınız yoktur, hâlâ O’na karşı gelmekten sakınmaz mısınız?” diye öğüt veren bir peygamber gönderdik.
33.O peygamberin kavminden, Allah’ı inkâr eden, ahireti yalanlayan ve bizim dünya hayatında kendilerine bol bol nimet verdiğimiz ileri gelenler şöyle dediler: “O da gelgelelim sizin üzere bir kişidir. Sizin yediğiniz şeylerden yiyor, içtiğiniz şeylerden içiyor.”
34.“Andolsun, kendiniz üzere bir beşere itaat ederseniz kesinlikle ziyana uğrarsınız.”
35. “O, öldüğünüz, toprak ve kemik hâline geldiğiniz devir sizin tekrar kesinlikle (diriltilip) çıkarılacağınızı mı vaad ediyor?”
36.“Hâlbuki bu size vaad olunan şey, ne kadar da uzak!”
37.“Hayat, bu dünya hayatından ibarettir. Ölürüz ve yaşarız. Biz tekrar diriltilecek değiliz.”
38. “Bu, Allah’a karşı yalan uyduran bir kimseden oburu değildir. Biz ona inanmayız.”
39.O peygamber, “Ey Rabbim! Yalanlamalarına karşı bana yardım et!” dedi.
40.Allah, “Yakın devirde kesinlikle pişman olacaklardır!” dedi.
41.Derken onları o müthiş ses, kaçınılmaz olarak kıskıvrak yakalayıverdi de kendilerini çör çöp yığını hâline getirdik. Zalimler topluluğu, Allah’ın rahmetinden uzak olsun!
42.Sonra bunların artlarından öbür nesiller yarattık.
43.Hiçbir ümmet, kendi ecelinin önüne geçemez, onu geciktiremez de.
44.Sonra art geriye peygamberlerimizi gönderdik. Her ümmete kendi peygamberi geldikçe, onu yalanladılar. Biz de onları birbiri akabinde helâk ettik ve onları birer ibretli hikâye yaptık. Artık inanmayan bir kavim, Allah’ın rahmetinden uzak olsun!
45,46.Sonra Mûsâ ve kardeşi Hârûn’u mucizelerimizle ve apaçık bir delille Firavun ve ileri gelenlerine peygamber olarak gönderdik de (onlar) büyüklük tasladılar ve kendilerini büyük görüp böbürlenen bir topluluk oldular.
47. Bu yüzden, “Kavimleri bize kul köle iken, bizim üzere iki beşere mı inanacağız” dediler.
48.Böylece ikisini de yalanladılar, bu yüzden de helâk edilenlerden oldular.
49.Andolsun, hidayete ersinler diye Mûsâ’ya Kitab’ı (Tevrat’ı) verdik.
50.Meryem oğlu İsa’yı ve anasını büyük bir mucize kıldık ve her ikisini de oturmaya elverişli, akarsulu yüksek bir alana yerleştirdik.
51.Ey peygamberler! Duru şeylerden yiyiniz ve iyi ameller işleyiniz. Akıllıcası ben, sizin yaptığınız şeyleri büsbütün bilirim.
52.Şüphesiz bu (İslâm), tek bir diyanet olarak sizin dininizdir. Ben de Rabbinizim. O denli ise bana karşı gelmekten sakının.
53.(İnsanlar ise, din) işlerini kendi aralarında modül kesim ettiler. Her küme kendinde bulunan ile sevinmektedir.
54.Ey Muhammed! Sen onları bir vakte kadar, gaflet ve şaşkınlıklarıyla baş başa bırak!
55,56. Kendilerine bol bol verdiğimiz mal ve evlatla onların iyiliğine koştuğumuzu mu sanıyorlar? Hayır, onlar farkına varmıyorlar!
57.Rablerinin azametinden korkup titreyenler,
58.Rablerinin âyetlerine inananlar,
59.Rablerine ortak koşmayanlar,
60.Rabblerine dönecekleri için verdiklerini kalpleri ürpererek verenler,
61.şte bunlar hayır işlerine koşuşurlar ve o uğurda öne geçerler.
62.Biz hiçbir kimseye gücünün yettiğinden fazla yük yüklemeyiz. Katımızda hakkı söyleyen bir kitab vardır. Onlar zulme, haksızlığa uğratılmazlar.
63.Ancak kâfirlerin kalbleri bu Kur’an’a karşı bir gaflet içindedir. Onların bundan öbür yapageldikleri birtakım (kötü) işleri de vardır.
64.Nihayet refah ve bolluk içinde olanlarını azapla kıskıvrak yakaladığımız vakit, bakmışsın ki feryat edip duruyorlar.
65.Boşuna feryat edip durmayın bugün. Çünkü bizden yardım görmeyeceksiniz.
66,67.Çünkü âyetlerim size okunurdu da siz buna karşı büyüklük taslayarak arkanızı döner, geceleyin toplanıp hezeyanlar savururdunuz.
68.Onlar bu lafı (Kur’an’ı) hiç düşünmediler mi? Yoksa kendilerine, evvelki atalarına gelmeyen bir şey mi geldi?
69.Ya da onlar şimdi kendi peygamberlerini tanımadılar da o yüzden mi onu inkâr ediyorlar?
70.Yoksa “O cinnet getirmiş” mi diyorlar? Hayır o, onlara hakkı getirdi. Hâlbuki onların pek birden fazla haktan hoşlanmamaktadırlar.
71.Eğer hak onların isteklerine uysaydı, gökler ile yan ve onlarda bulunanlar elbette bozulur giderdi. Hayır, biz onlara erdemlerini (Kur’an’ı) getirdik. Onlar ise bu erdemlerinden yüz çeviriyorlar.
72.Ey Muhammed! Yoksa sen onlardan bir vergi mi istiyorsun (da inanmıyorlar)? Rabbinin vergisi daha güzeldir. O, rızık verenlerin en iyisidir.
73.Şüphesiz sen onları yanlışsız bir yola çağırıyorsun.
74.Fakat ahirete inanmayanlar, ısrarla bu yoldan çıkmaktadırlar.
75.Biz onlara merhamet edip başlarına gelen zararı giderseydik, tekrar de azgınlıkları içinde bocalayıp kalırlardı.
76.Andolsun, biz onları azap ile kıskıvrak yakaladık da tekrar Rablerine boyun eğmediler ve O’na yalvarıp yakarmadılar.
77.Sonunda onlara şiddetli bir azap kapısı açtığımızda bir de bakarsın onun içinde ümitsizliğe düşüvereceklerdir.
78.Hâlbuki O, sizin için kulakları, gözleri ve gönülleri yaratandır. Ne kadar az şükrediyorsunuz!
79.O, sizi yeryüzünde yaratıp türetendir. Yalnızca O’nun huzurunda toplanacaksınız.
80.O, diriltendir, öldürendir. Gece ile gündüzün birbirini takib etmesi de O’na aittir. Hâlâ aklınızı kullanmıyor musunuz?
81.Hayır onlar, evvelkilerin söyledikleri kelamlar üzere laflar ettiler.
82.Dediler ki: “Gerçekten biz, ölüp bir toprak ve kemik yığını hâline geldikten sonra mı tekrar diriltileceğiz?”
83.Andolsun, biz de bizden evvel atalarımız da bununla tehdit edildik. Bu, evvelkilerin uydurduğu masallardan sair bir şey değildir.
84.De ki: “Eğer biliyorsanız söyleyin: Konum ve tarafta bulunanlar kime aittir?”
85.“Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise siz hiç düşünüp öğüt almaz mısınız?” de.
86.De ki: “Yedi kat göklerin Rabbi, büyük Arş’ın Rabbi kimdir?”
87. “Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise O’na karşı gelmekten sakınmaz mısınız?” de.
88.De ki: “Eğer biliyorsanız söyleyin: Her şeyin hükümranlığı elinde olan, kendisi koruyan, kendisine karşı korunulamaz olan kimdir?”
89. “Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise nasıl aldanıyorsunuz?” de.
90. Hayır, biz onlara gerçeği getirdik, gelgelelim onlar katiyen yalancıdırlar.
91,92. Allah, hiçbir çocuk edinmemiştir. O’nunla birlikte farklı hiçbir ilâh yoktur. O denli olsaydı, her ilâh kendi yarattığını alır götürür ve kesinlikle birbirlerine üstün gelmeye çalışırlardı. Gaybı da, görülen âlemi de bilen Allah, onların yakıştırdığı nitelemelerden uzaktır. Onların koştukları ortaklardan çok uludur.
93,94. De ki: “Ey Rabbim! Onlara yöneltilen tehditleri bana kesinlikle göstereceksen, beni o zalim milletin içinde bulundurma.”
95.Bizim onlara yönelttiğimiz tehditleri sana göstermeye elbette gücümüz kâfi.
96.Kötülüğü, en hoş olan şeyle uzaklaştır. Biz onların yakıştırmakta oldukları şeyleri daha iyi biliriz.
97.De ki: “Ey Rabbim! Şeytanların vesveselerinden sana sığınırım.”
98.“Ey Rabbim! Onların benim yanımda bulunmalarından da sana sığınırım.”
99,100. Nihayet onlardan birine mevt gelince, “Rabbim! Beni dünyaya geri gönderiniz ki, terk ettiğim dünyada salih bir amel yapayım” der. Hayır! Bu, yalnızca onun söylediği (boş) bir laftan ibarettir. Onların ardında, tekrar dirilecekleri güne kadar (devam edecek, dönmelerine engel) bir perde (berzah) vardır.
101.Sûr’a üfürüldüğü vakit, (işte) o gün ne aralarında soy-sop yakınlığı kalacak, ne de birbirlerini arayıp soracaklardır.
102.Artık kimin tartıları ağır gelirse, işte onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.
103.Kimlerin de tartıları hafif gelirse, işte onlar da kendilerini ziyana uğratanların ta kendileridir. Onlar cehennemde ebedî kalacaklardır.
104.Ateş yüzlerini yalar ve onlar orada sırıtır kalırlar.
105.Allah, “Âyetlerim size okunuyordu da siz onları yalanlıyordunuz, değil mi?” der.
106.Onlar da şöyle derler: “Ey Rabbimiz! Biz azgınlığımıza yenik düştük ve sapık bir topluluk olduk.”
107. “Ey Rabbimiz! Bizi buradan çıkar. Şayet (tekrar günaha) dönersek elbet kendimize zulmetmiş oluruz.”
108.Allah, ”Aşağılık içinde kalın orada, artık benimle konuşmayın!” der.
109.Kullarımdan, “Ey Rabbimiz! Biz inandık, bizi bağışla, bize merhamet et, sen merhamet edenlerin en hayırlısısın” diyen bir küme var idi.
110.Siz ise onlarla alay ediyordunuz. O kadar ki onlar size beni anmayı unutturdu. Onlara daima gülüyordunuz.
111.Sabretmiş olmaları sebebiyle, bugün ben onları mükâfatlandırdım. Elbet onlar muvaffakiyete erenlerin ta kendileridir.
112.Allah, (inkârcılara) “Yeryüzünde kaç sene kaldınız?” diye sorar.
113.Onlar, “Bir gün, ya da bir günden daha az bir müddet kaldık. Hesap tutanlara sor” derler.
114.Allah, şöyle der: “Çok az bir devir kaldınız. Keşke bunu (daha önce) bilmiş olsaydınız.”
115. “Sizi boşuna yarattığımızı ve bize tekrar döndürülmeyeceğinizi mi sandınız?”
116.Gerçek hükümdar olan Allah, büyüktür. O’ndan öteki hiç ilâh yoktur. O, gururlu ve âli Arş’ın Rabbidir.
117.Kim, hakkında hiçbir delili olmadığı hâlde Allah ile birlikte farklı bir ilâha taparsa, onun hesabı lakin Rabbi katındadır. Elbet kâfirler asla kurtuluşa eremezler.
118. De ki: “Rabbim! Bağışla, merhamet et. Zira sen merhamet edenlerin en hayırlısısın!”
Haber7
