Dün gece yarısı Deniz Kuvvetleri’nden emekli 103 eski amiral gündemde olan Montrö Boğazlar Mukavelesi’ni husus edinerek, ulusal iradeyi tehdit eden ve darbe imaları barındıran skandal bir bildiri yayınladı.
Skandal bildiriye yansılar peş peşe gelirken, Yeni Akit gazetesi muharriri Ali Karahasanoğlu’nun geçtiğimiz hafta kaleme aldığı “Kendi malımızı paylaşmışız, utanmadan “Montrö tapumuz” diyorlar!” yazısı ise durumu özetler nitelikteydi…
İşte Karahasanoğlu’nun o yazısı;
Yazık ki ne yazık..
Bu ülkede generallik yapmış koca koca adamlar..
Bu ülkenin dış ülkelerde temsilciliğini yapmış, monşerler..
Bu ülkede siyaset yapmaya devam eden böyük böyük adamlar..
İlkokul öğrencisinin bile akledeceği bir mevzuyu kavramaktan uzak, ahkam kesiyorlar..
TBMM Lideri Prof.Dr. Mustafa Şentop, aslında hedefi hiç de o olmadığı halde..
“İstanbul Sözleşmesi’nden Cumhurbaşkanı imzası ile geri çıkılabilir mi” sorusuna yanıt verirken..
Aslında sorunun içinde Montrö de geçirilerek, Mustafa Şentop’un anayasa hukukçusu kimliği ile yanıt vermesi istenerek..
“Bir cumhurbaşkanı ‘Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nden çekildim, Montrö’yü tanımıyorum, feshettim’ diyebilir mi” sorusu yöneltiliyor..
Mustafa Beyefendi de, hukukçu kimliği ile, teorik bakış açısı ile, anayasa ve kanunlar çerçevesinde yanıtını veriyor:
“Yapabilir. Mümkün-muhtemel ortasında fark var. Kâfi ölçü yoğurt bulursanız, Marmara Denizi’ni de karıştırırsanız ayran yapmak mümkündür.”
Muhatapları, örneklendirilerek verilen karşılığı anlamışlar mı? Hiç sanmıyorum..
Onlar da o kabiliyet nerede?
Onlar çabucak koşa koşa, emekli generallerine, emekli büyükelçilerine, sol başlı siyasetçilere olayı yetiştiriyorlar..
“TBMM Lideri, Cumhurbaşkanı imzası ile, Montrö mukavelesinden çıkılabileceğini söyledi!”
Emekli generaller Ahmet Yavuz’dan başlayın, Cem Gündeniz’den çıkın.. Siyasetçi Engin Altay’dan başlayın, Sadettin Tantan’dan çıkın..
Emekli büyükelçilerden Faruk Loğoğlu’dan başlayın..
Başkalarının isimlerini artık saymayayım..
Ne diyorlar bu isimler?
Ahmet Yavuz’dan başlayalım:
“Lozan, Montrö ve Hatay’ın anavatana kavuşturulması.. Bu üçü de Türkiye’nin tapu senedidir” diyor..
Yani Türkiye’nin, aslında hakkı olmayan bir şeyi, Montrö ile kazandığını sav ediyor.
Emekli amiral Cem Gürdeniz ne diyor:
“Son 85 yıldır bu kontrat sayesinde Karadeniz, her an için bölge dışından gelen 40’tan fazla savaş gemisinin bir barut fıçısına dönüştürdüğü Basra Körfezi olmamıştır.”
“Bunlar nasıl general olmuş. bunlar nasıl amiral olmuş” diye hayret edeceğimiz isimlerin yanı sıra, emekli monşerlerin, siyasetçilerin ne dediklerini aktarmayı bırakıp.. İşin özünü verelim.
Montrö kontratının hususlarından başlayalım. Bakalım, Montrö bize mi hak kazandırıyor, yoksa öbür devletlere mi?
Evvel bir ön bilgi..
Montrö kontratı, Lozan’daki Boğazlar kontratı yerine, 1936’da Türkiye açısından bir ileri adım olarak yapılmıştır..
Lozan’a nazaran bir ileri adım olması sizi aldatmasın. Lozan bir rezalet ise, “O rezaletin bir adım iyisi” demek Türkiye açısından daha uygun olabilir.
Ama “olması gereken” açısından, bizi kesemez.. Kesmemelidir..
Onun için de Montrö’nün hususlarına bir bakalım..
“Madde 1: Bağıtlı Yüksek Taraflar, Boğazlar’da denizden geçiş ve gidiş-geliş özgürlüğü prensibini kabul ederler ve doğrularlar.”
İlkokul çocuğuna anlatır üzere anlatacağım..
Türkiye Cumhuriyeti kara toprakları üzerinden, Montrö kontratı gibisi bir kontrat var mı?
Yok..
İstanbul Boğazı ve Çanakkale Boğazı için bu türlü bir kontrat var..
Mukavele olmasa, motamot kara topraklarımızda olduğu üzere.. Bize ilişkin olan kara topraklarında nasıl ki istediğimizi yapabiliyorsak..
Boğazlar için de, birebirini yapabilir durumda olmayacak mıyız?
Evet.
Yarın bir akıllı çıkıp, “Montrö kontratı gibisi bir mukaveleyi, Anadolu için de yapalım. Bu Anadolu’nun tapusu yerine geçer” derse..
Ona, “Haydi oradan çakal” demez miyiz?
Deriz..
Pekala, Anadolu için dediğimiz bir şeyi, boğazlar için niçin demiyoruz?
Tümü ile bize ilişkin olan boğazlardan geçişlerin, esasen o boğazların sahibi olan devletin tam hakimiyeti altında olduğu açık iken..
Biz bir mukavele ile, kendimizi niçin bağlıyoruz?
Bizi bağlayan bu kontrattan vazgeçmemiz, niye bizim aleyhimize oluyor?
Ne deniyor birinci unsurda?
“Gidiş-geliş özgürlüğü unsurunu kabul ederler.” Boğazlar bizim olduğuna nazaran..
Aslında biz kabul ediyoruz..
Yoksa.. Boğazlar Fransa’nın değil ki, Fransa bu kontrat ile, var olan bir hakkından vazgeçmiş olsun. Boğazlar, İngiltere’nin hudutları içinde değil ki, bu mukavele ve bu mukavelenin birinci maddesindeki “geliş-gidiş özgürlüğü” ile bir hakkından vazgeçmiş olsun.
Boğazlar Türkiye Cumhuriyeti’nin.
Ve bir kontrat ile, boğazlardan geçiş konusunda, Türkiye’nin egemenliğini daraltacak halde, “Özgürlük unsuru var. Engellenemez” denirse.. Aslında bu husus, Türkiye’nin haklarını kısıtlayan bir unsurdur.
Geçelim ikinci hususa..
“Barış vaktinde, ticaret gemileri, gündüz ve gece, bayrak ve yük ne olursa olsun, aşağıdaki 3. unsur kararları gizli kalmak üzere, hiçbir süreç (formalite) olmaksızın, Boğazlar’dan geçiş ve gidiş-geliş (ulaşım) tam özgürlüğünden yararlanacaklardır. Bu gemiler, Boğazlar’in bir limanına uğramaksızın transit geçerlerken, Türk makamlarınca, alınması işbu Mukavelesinin I sayılı Ek’inde öngörülen vergilerden ve harçlardan öbür, bu gemilerden hiçbir vergi ya da harç alınmayacaktır.”
Afedersiniz, “Montrö Türkiye’nin tapusudur” diyen generale, ben ne diyeyim artık?
“Montrö Türkiye’nin menfaatinedir” diyen monşerlere, ben ne diyeyim, artık?
Kendi topraklarımda, kendi denizimde, yabancı devletlerin ticari gemilerinin barış vaktinde da olsa, geliş gidişlerinin hür olduğunu, ben bu mukavele ile kabul etmiş isem..
Ben, bu kontrattan ne kazanıyorum?
Mukaveleyi yapma..
“Bu boğazlar, hepinize, annenizin ak sütü üzere helal olsun. Gelin, geçin. Pisliklerinizi de bize bırakın. Biz temizleyelim” deseniz..
Bunu tek taraflı olarak ve kendiliğinizden, bir mukaveleye bağlı olmaksızın söyleseniz..
Bugün Montrö kontratı var iken kazandığımız hangi hakkımız elimizden çıkmış olacak?
Osmanlı’nın yaptığını bari yapalım..
Hava atalım.. Esasen Montrö’rden ötürü, bizim bir yararımız yok.
“Gemiler gelsin geçsin” demişiz..
Bari bunu, sözleşme ile değil de, bir ferman ile yapalım; “Haydi hepinize bir kıyak. İstediğiniz üzere, boğazlardan geçebilirsiniz” diyelim..
Bugüne nazaran, ne kaybetmiş oluruz?
Denilecek ki.. “Savaş gemileri ile ilgili kimi kısıtlamalar var..”
Düzgün de..
Mukavele olmasa, ticari gemiler için bile, tek taraflı olarak bizim koşullarımız ile geçebilecek olan gemilerden, savaş hedefli olanlar da, lütfen yani.. Birtakım kısıtlamalara uğrasınlar..
Kontrat olmasa, bütün gemiler; ticarisi, savaş gemisi, biz ne dersek ona uyacak..
Montrö kontratı var.. Onun yüzünden, kendi kendimizi bağlamışız.. Bir de kurtulma ihtimalimiz çıkmış..
Mani çıkartan emekli generallerimiz çıkıyor, monşerlerimiz çıkıyor.
Hayret ki, ne hayret!
Haber7
