Ferman Karaçam’ın çok konuşulan köşe yazısı:
Eylül gelmiş.
Bugün iki Eylül.
Sanırım, son yılların en sakin, en sessiz ve en sıcak eylülüdür gelip oturdu göğümüze.
Aslında sekinet biraz da, bulutların ortalıkta fazla görünmemesindendir.
Değilse, hamdolsun, Karadeniz’de doğalgaz bulmuşuz.
Giresun’da selden ziyan görenlerin yarası, birkaç gün içinde sarılmaya başlandı.
Halbuki ki, devlet, devletliğini gösterince, tez elden yaraların kanaması durduruluyormuş.
Biz artık hamdolsun, bugünleri de gördük.
Şayet devlet vatandaşı ile bütünleşip, kaygıları ile hemhal olmasaydı, eski Türkiye’de olduğu üzere, afet bölgesine birkaç bakan sarfiyat, afetzedelerle dramatik üç beş fotoğraf çektirirdi.
Biz de gazetelerden, internetten bu fotoğraflara bakar “ Vay bee koskoca bakanlar, daire liderleri, müdürler, amirler o çamur deryasının içinde, çekmişler çizmeleri bacağına, vatandaşlarla birlikte olmuş, onların acılarını paylaşmış, kederleri ile dertlenmişler, helal olsun..” derdik.
Sonra ortadan aylar geçer, yıllar geçer, afete uğrayan afetzede vatandaş çırpınır durur kendi çamuru içinde.
Daha evvel, afetin birinci günlerinde gelip kendileri ile fotoğraf çektiren devlet erkanı ortalıkta görünmez olur, verilen kelamlar, alınan notlar unutulur.
Afetzede vatandaş birer, ikişer Ankara’ya taşınır.
Kapılar aşındırılır.
Verilen kelamlar hatırlatılacaktır.
Bir kapıdan girer, öbür kapıya gönderilir, öbür kapı, başka kapıya gönderir acılı afetzedeyi.
Öteki kapı, sonuç olarak; “bugün git, yarın gel” diyerek aylarca oyalar durur vatandaşı.
Vatandaş artık bir başına, çaresiz, yalnız ve sahipsiz bırakılmıştır.
Artık o denli mi oldu ?
Giresun’u sel vurdu, gök delindi yere aktı.
Dere uzunluklarına yapılan konutları, dükkanları, park halindeki araçları ve insanları sürükleyip götürdü.
Köylerde barınakları, ahırları, hayvanları, fındık bahçelerini, fındık harmanlarını, depoları silip, süpürüp götürdü sel.
Birebir gün ilgili bakanlar vatandaşı ile kucaklaştı.
Birlikte ağlaştılar, birlikte üzüldüler.
Sonra elele verip birlikte çamuru, yıkıntıyı, kaldırmaya başladılar.
Devlet süratle Giresun’a akmaya başladı; yıkılan köylerde, ilçelerde mahalle, cadde ve sokaklarda dozerler, kamyonlar, kepçeler gece gündüz harıl harıl çalıştı.
Bakanlar, daire liderleri, müdürler, amirler de vatandaşıyla birlikte çalıştı.
Elele, kolkola, omuz omuza verdiler.
Üç dört gün içinde sokaklar, caddeler temizlendi.
Meskenlere, dükkanlara elektrikler tekrar verildi.
Büsbütün yıkılmış olan su kanalları onarıldı, konutlara, ticarethanelere, yine sular bağlandı.
Akabinde, Cumhurbaşkanı geldi afetzede ilçelere.
Birkaç gün önce sel sularının yıktığı, pırıl pırıl onarılmış ana yollar
ve caddeler üzerinde mitingler yapıldı.
Vatandaşını kucakladı Cumhurbaşkanı.
Sıkıntılarını, ıstıraplarını, zahmetlerini dinledi.
Devlete olan borçlarını erteledi.
Derhal afetzede her aileye yardım gönderdi.
Konutlarını, dükkanlarını, ahırlarını yine, daha sağlam yapacağının kelamını verdi.
Tıpkı Van sarsıntısından sonra yaptığı üzere.
Elazığ sarsıntısından sonra yaptığı üzere.
Öbür afetlerde verdiği kelamları tuttuğu üzere, vatandaş bu verilen kelamların de, yerine geleceğinden emin olarak, umutla, tebessümle ve heyecanla alkışladı Liderini.
Sahi memleketimizde, “Giresun’un Bağları” diye bir türkü var mıydı emin olamadım.
Lakin, şundan eminim artık: yaklaşık bir asır başsız ve yetim kalan bu millet, Allah’a (cc) hamdolsun devleti ile bütünleşti.
Hani şu Cumhuriyetin birinci yıllarında müziğimiz yasaklandıktan sonra, kaymakam, Bayburtlulara, halk eğitim merkezinde senfoni orkestrası dinletmiş de, Bayburtlu vatandaş; konseri beğenip beğenmediğini soran gazeteciye demiş ya “ Valla beyefendim, Bayburt Bayburt olalı bu türlü bir zulüm görmemiştir ..”
işte, vatandaşına o zulümleri reva gören devlet yok artık.
Yıllarca özlenen, beklenen, Devlet-Millet kaynaşması gerçekleşti.
Bu ortada cep telefonuma bir bildiri geldi, yeğenim Ayhan göndermiş, Muzaffer Şafak isimli bir vatandaşımız Twitter’da paylaşmış, motamot şöyle:
“Sen 60 yıldır SAMANLA, İZMİR’İN dağlarında çiçek bile açtıramazken, adam gelir, ilimle FENLE, BEYİNLE, ATANI Ankara semalarında ışıl ışıl tüm dünyaya gösteriverir, İNEK üzere bakakalırsın”.
Haber7
