28 Şubat denince akla gelen birinci isimlerden olan Hürriyet muharriri Ertuğrul Özkök, bir sefer daha sinsice bir yazı kaleme aldı. Ayasofya’nın tekrar cami olarak açılmasının gündeme geldiği günlerde hiç ‘Ayasofya’ tabirini kullanmayan Özkök, camiden müzeye çevrilen ürünlerin bundan sonra anayasal muhafazaya alınmasını ve bir daha asla ibadethane olarak kullanılmamasını teklif etti. Özkök yazısında “Anayasamıza şöyle bir unsur koysak: “Türkiye Cumhuriyeti sonları içinde bir inanca ilişkin hiçbir mabet, bir diğer inancın mabedi haline dönüştürülemez…” diyerek bu fikrini destekleyecek görüşler ortaya sundu.
Özkök, bu türlü bir kanun ile dünyadaki bütün kişilerin gözünde daha iyi görüneceğimizi argüman etti.
Özkök, fikrini desteklemek için “İnsanlığın ortak kültürel ve kutsal mirasına karşı daha saygılı mı oluruz, daha mı hoyrat… Diğer devletlerdeki İslam’ın kutsal mabetlerine ve yapıtlarına sahip çıkmada daha mı güçlü duruma geçeriz…” argümanlarını da ortaya attı.
Meğer dünyanın dört bir yanında hiçbir devlet, geçmişi yüzyıllara uzanan İslam yapıtlarına, Türkiye’nin İslam harici diyaneti mirasa verdiği ehemmiyeti vermiyordu. Velev eline geçen birinci fırsatta tarihi eser, kültürel miras olan camileri, külliyeleri yıkmış, ortadan kaldırmıştı. Avrupa topraklarında kalan camilerde ezan sesi duyulmazken birçoğu da tekrar İslam aksiliği ile körüklenen ırkçı fikirlerle kapatılmıştı. Yunanistan’daki İslam ürünleri çöplük velev pavyon haline getirilirken tüm diplomatik teşebbüslere karşın Atina’da bir camiye bile mahal verilmedi
Öteki taraftan Türkiye halihazırda kültürel sorumluluk, kutsala hürmet, fikir ve diyaneti özgürlüğüne gösterdiği kıymet nedeniyle, dünyanın geri kalanının bilakis 435 kilise, sinagog ve havraya mesken sahipliği yapıyordu. Üstelik bu yapılardan onlarcası şahsen devlet bütçesi tarafından restore edilmişti.
Türkiye’yi dünyanın gözünde büyütecek, daha iyi gösterecek, insanlığın ortak kültürel mirasına karşı daha saygılı yapacak enstrümanlar zati elimizde vardı lakin dünya bunları pek de umursamıyordu.
Özkök’ün bahisle ilgili son lafları de aslında dinimize bakış açısını ortaya koyar nitelikte oldu: “İşte bu maddeyi koysak… Dinimizi daha yüceltir miyiz… Yoksa daha antipatik hale mi getiririz…” Bu sözler “Dinimiz halihazırda antipatik mi ki, Özkök’ün sunduğu teklif yapılmazsa daha da antipatik hale gelecek” sorusunu da akıllara getirdi.
Haber7
