Elazığ’da yaşayan 2 çocuk ve torun sahibi 50 yaşındaki Aysel Yar 2 yıl evvel kansere yakalandı ve tedavi gördü. Hastalığı ve pandemi çakışınca neredeyse 2 yıl boyunca gereksinim olmadığı sürece konuttan dışarı çıkamayan Yar, doğum esnasında annesi ölen bir kuzuyu sahiplendi. Gördüğü tedaviden ötürü kendini makus hisseden Yar, ‘sakız’ ismini verdiği kuzu ile hayata yine bağlandı. Yar, meskenine aldığı kuzuyu ceviz, ekmek ve biberonla süt içirerek besleyerek büyütüyor.
Kuzum bana hem arkadaş hem yoldaş oldu
Yaklaşık 2 yıldır konuttan çıkamadığını anımsatan Aysel Yar, “ Bir yıl evvel kanser hastalığı geçirdim. Şuanda yeniden tedavi görüyorum ve üç aylık tedavim var. İnşallah, iyiye gideceğiz. Ben hastalığımdan ötürü beşerlerle virüsten bir yıl öncesinden görüşemiyordum. Aslında benim de hayvanlara karşı dayanılmaz bir sevgim vardı, hastalığım da biraz mazeret oldu. Ondan sonra meskene kuzu almayı düşündüm. Kuzumuza torunum ‘sakız’ ismini koydu. Nitekim beni çok keyifli etti. Bana büyük ilaç oldu desem daha iyi olur. Ruhsal olarak yıkıntıdaydım, malum kimse ile görüşemediğimiz için bu bana hem arkadaş oldu hem yoldaş oldu” dedi.
Büyük bir zevkle bakıyorum
Hoş havalarda kuzu ile dışarı çıkıp dolaştıklarını belirten Yar, “Bakımı benim için çok kolay. Sütünü veriyorum, haftada iki tane ceviz yiyor. Altına bez takıyorum. Havalar sıcak olunca kuzumu parka da götürüyorum. Orada çoluk çocuk çabucak başına yığılıyor, seviyorlar. İnsanların kimileri da kedi ve köpek değil de neden kuzu diye soruyorlar, kedi tüy döktüğü için hastalığımdan ötürü ona bakmaya müsait değilim. Kuzunun annesi de ikiz doğurmuş ve o esnada ölünce başka anneler bunu kabul etmemiş. Arkadaşım bana bu türlü bir şeyin olduğunu söyleyince, bana getirmesini söyledim. Büyük bir zevkle bakıyorum ve çok da seviyorum. Hayvanı seven insanı zati sever. Bunun sevgisi bana hayvancılığı yapmayı düşündürdü” diye konuştu.
Haber7
