Bu romanın herhangi bir yerinde, aşk ve şefkati yas duygusundan ayırmak imkânsız…
Dost, sonunda insanın kalp atışlarını yavaşlatan o nadir romanlardan biri.”
—Los Angeles Review of Books
“Bütün evin köpek kokuyor, diyor ziyarete gelen birisi. İcabına bakacağımı söylüyorum. Bunu da o kişiyi bir daha asla davet etmeyerek yapıyorum.”
Romanın isimsiz kadın anlatıcısı, aynı zamanda hocası da olan en samimi erkek arkadaşının beklenmedik bir şekilde intihar etmesiyle acılı bir yas sürecine girer ve arkadaşının kısa süre önce sahiplendiği Danua cinsi yaşlı köpeğini de evine almak zorunda kalır. Üstelik kirada oturduğu dairede –sözleşme gereği– köpek bakamayacağını yıllar önce kabul etmiştir. İşte, birlikte yas tutarken birbirini tanımaya da çalışan bu iki canlının öyküsüdür Dost.
Genelde hayvan-insan, özeldeyse köpek-insan ilişkilerini ele alan, bu ilişkilerin edebiyat ve kültürdeki temsillerini, yazarlığa ve edebiyat camiasına içkin çatışmalarla bir arada irdeleyen roman, yazarına ABD’de 2018 Ulusal Kitap Ödülü’nü kazandırdığından beri yayınlandığı tüm ülkelerde büyük beğeni kazandı ve kazanmaya da devam ediyor.
“Büyüleyici… Romanın komedisi kendi kendini yazıyor âdeta… Ne var ki kederli ve yankılı bir sesi var… Cümlelerinin canlılığı zaman zaman bana Rachel Cusk’ı hatırlattı.”
—The New York Times
“Buruk ve dokunaklı bir roman olan Dost hem bir aşk hikâyesi hem bir delilik öyküsü hem de bir iyileşme anlatısı.”
—Vanity Fair
“Düşünce yüklü olduğu kadar eğlenceli de bir roman olan Dost, arkadaşlık, iyileşme ve insanlarla köpekler arasındaki bağlar üzerine zarif bir anlatı.”
—Buzzfeed
“Sürükleyici… Bu zarif roman hem güçlü hatıraları hem de gündelik hayatı irdelerken, geçmişin özellikle yas ve keder esnasında çoğu zaman bugünden daha canlı oluşunu yansıtıyor.”
—Publishers Weekly
