‘Ermeni Diasporası ve kuruluşlarının 6 Mayıs 2021’de yayımladıkları Türkiye aleyhine kampanya stratejisi’ üzerine açıklamalarda bulunan Emekli Tümamiral Cihat Yaycı, ”Bahçeşehir Üniversitesi Denizcilik ve Küresel Stratejiler Merkezi (BAU DEGS) olarak Türkiye’nin memleketler arası düzlemde uğradıkları haksızlıklara karşı araştırmalar yapmakta ve çalışmalar üretmekteyiz. Buradan hareketle de kelamda Ermeni Soykırımı tezleri hakkında Türkiye’ye yönelik atılan iftiraları bertaraf etme çabası içindeyiz” tabirlerini kullandı.
Yaycı, ”Nisan 2021 ayı içerisinde kelamda Ermeni Soykırımı öyküsünün aslını dünyaya anlatmak, asıl soykırıma uğrayanların Türk ve Müslümanlar olduğunu ortaya koymak için bir mektup kampanyası yaptık. Mektuplarımızı ABD Lideri ve Kongre üyeleri olmak üzere alakalı tüm adreslere ilettik. Tarihi ve türel olarak haklı olduğumuz apaçık ortadadır” dedi.
Tarih evraklarıyla her şeyin çok görüldüğünü belirten Yaycı, ”Tarih dokümanlarıyla çok açık göstermektedir ki esasen Ermeniler Erzurum, Erzincan, Trabzon, Van, Bitlis, Gaziantep, Kahramanmaraş, Elazığ başta olmak üzere daha birçok yerlerde Türk ve Müslüman halka soykırımlar gerçekleştirmiş, toplu mezarlara bebek, çocuk, bayan, erkek, yaşlı, genci vahşice öldürmüş, yakmış yahut canlı canlı toplu mezarlara gömmüşlerdir. Yalnızca Van ve etrafında bile 22,900 Türk katledilmiştir. Iğdır ve Kars’ta ise Ermeni çetelerce katledilen Türklerin toplu mezarları bulunmuştur. Ayrıyeten Azerbaycan’da Azerbaycan Türk’ü soydaşlarımıza, Kerkük’te de Türkmen soydaşlarımıza ve Özbekistan’da Fergana Vadisi’nde Özbek Türkü soydaşlarımıza Ermeni örgütlerce soykırımlar gerçekleştirilmiş, toplu mezarlar ortaya çıkarılarak Ermeni soykırımcılarının gayelerinin Türk soyu olduğu net bir ortaya çıkarılmıştır. Bu mezarların bir kısmı günümüzde dahi yeni yeni ortaya çıkmaktadır” olduğunu belirtti.
SAVLARIN ASILSIZLIĞI İSPATLANDI
Yaycı, Birebir periyotta yaşanan ve Türklere karşı yapılan katliamların tarihi ispatları açıkça gösterildiğini tabir etti.
Yaycı açıklamalarına şu halde devam etti:
Kaldı ki Amerikalı tarihçi Prof. Justin McCarthy de 1915 Olaylarına dair Ermeni tezlerini palavralar nitelikte açıklamalar yapmış ve evraklar ortaya koymuştur. McCarthy, yaklaşık 1 milyon Türk’ün öldürüldüğünü ve bu sebeple de aslında Ermenilerin Türklere karşı bir soykırıma giriştiğini vurgulamıştır. Tüm bu olgular, temelsiz Ermeni argümanlarının bilakis Doğu Anadolu’daki Türk soykırımının gerçekliğini tarihî ispatlarla ortaya koymaktadır.
ABD tarafından ABD Lideri Woodrow Wilson’ın direktifleri ile Tümgeneral James G. Harbord’ın hazırlamış olduğu 1919 tarihli raporda, Tarihçi James McCarthy’nin gün yüzüne çıkarmış olduğu 1919 tarihli ABD Kongresi’nin direktifleri ile Yüzbaşı Emory H. Niles ve Arthur E. Sutherland Jr.’ın hazırlamış oldukları raporda, Tarihçi Guenter Lewy’nin çalışmaları başta olmak üzere birçok raporda “Ermeni savlarının doğruluk hissesi olmadığı ve öne sürülen evrakların uydurma olduğu” belirtilmiş hatta Ermini tarihi kaynaklarda bile Türklere yapılan soykırımı ortaya koymuştur.
Tekrar Amerikalı Amiral Mark Lamber Bristol 28 Mart 1921 tarihinde Amerikan Yabancı Misyon Komiserleri İdari Heyeti’ne yazdığı mektupta “Türklerin Ermeni Kırımı yaptığı” haberlerinin hakikat olmadığını söylemiştir. Amerikalı tarihçi James McCarthy’nin ve Guenter Lewy’nin çalışmaları, 20. yüzyılın başlarında şahsen bu bölgelere gelerek bu konuda periyodun ABD Kongresi ve ABD Lideri Wilson tarafından hazırlattırılan ABD’li generallerin raporları ve daha kaç doküman Ermeni palavralarını ve Türklere yönelik soykırımlarını dünya kamuoyu önünde gözler önüne sermiştir. Malta’da kelamda soykırım argümanları nedeni ile 235 Türk’ün İngiliz Mahkemesinde yargılanması esnasında 1 Mayıs 1921 tarihli Dışişleri Bakanlığından İngiliz Kraliyet Başsavcılığına gönderilen yazıda “Ermeni kıyımı” sorununda “hukuki bedelde ispat bulunamayacağı”ifade edilmesi de başlı başına Ermeni palavra ve iftira kampanyasının açık bir diğer kanıtı olmuştur. İngiliz Kraliyet Savcılığı’nın yürüttüğü Malta tutukluları ile ilgili mahkemede “Ermeni kırımı” ile ilgili evrakların aranılması çalışmaları doğrultusunda İngiltere Dışişleri Bakanlığı tarafından ABD’den de kaynak istenmiştir. 13 Temmuz 1921 tarihli Ingiltere’nin Washington Büyükelçiliğinden gelen bir karşılıkta, Amerika Dışişlerinde “Ermeni kırımı” hakkında doküman bulunamadığı vurgulanmıştı.
“ERMENİLERİN İFTİRALARINI ŞAHSEN EN ÜST SEVİYE YETKİLİLERİ DAHİ SÖYLEDİ”
Ermenistan’ın birinci Başbakanı ve Taşnak Partisi’nin en yetkililerinden olan Ovanes Kaçaznuni’nin Nisan 1923 tarihinde Bükreş’te gerçekleşen Taşnaksutyun Partisi’nin yurtdışı konferansında sunduğu rapor bu mevzuda çok kıymetlidir. Kaçaznuni bu raporunda partinin baştan sona faaliyetlerini incelemiş ve cürmün parti yöneticilerinde olduğunu belirtmiştir. Taşnaksutyun’un Müslüman nüfusu katlettiğinin altını çizmiş ve Türkiye’nin tehcir kararının yanlışsız olduğunu söz etmiştir. Rusya’ya bağlandıklarını ve Batı kamuoyundan dayanak aldıklarını da itiraf etmiş ve partinin feshedilmesini talep etti.
Ermeni tarihçi Lalayan, Taşnak hükümetinin burjuva-milliyetçi siyasetler sürdürdüğünü ve bu siyasetlerin Ermenistan’daki nüfusun neredeyse yarısının mahvolmasına sebep olduğunu söz etmiştir. Lalayan çalışmasında 1918-1920 yılları ortasında Ermenistan’da hükümet olan Taşnaksutyun diktatörlüğünde nüfusun azalması ile ilgili verdiği bilgilendirmede, Türk nüfusunun yüzde, Kürt nüfusunun da yüzde 98 oranında azaldığının altını çizmiştir[1. Kızıl Ordu Kumandanları Todorskiy ve Sviridov da 1921 yılında Orconokizde’ye mektup göndererek, 1919 ve 1920 yıllarında Şerur Bölgesi’nde Taşnakların büyük katliamlar gerçekleştirdiğini tabir etmiştir. 19 Haziran 1920 tarihli Azerbaycan Türkü, Gürcü ve Ermeni Bolşeviklerin imzası olduğu bir telgrafta Müslüman köylerinde kitlesel katliamlar yapıldığı belirtilmiştir. Lalayan Taşnakların, Ermeni olmayanları 1918-1920 yıllarında devlet aygıtından uzak tuttuğunu, Azeri ve Kürt nüfusa karşı etnik bir temizlemeye gittiğini belirtmiştir. Ermeni T.Haçikoglyan da Taşnakların binlerce Türk’ü yok ettiğini tabir etmiştir. Sovyet Ermenistan’ı üst seviye yöneticilerinden A.F.Myasnikyan, Taşnakları “Kafkaslar’ı ‘Türklerden temizleyen’ insanlar” diye tabir etti.
Devrin en değerli kaynak dokümanı sayılan Çarlık Rusyası evraklarında, Birinci Dünya Savaşı vakti Ermeni terör teşkilatlarının yaptığı katliamlar ele alınmıştır. Bu raporlardan en değerlilerinden biri, Tuğgeneral Leonid Mitrofanoviç Bolhovitinov’un raporudur. Raporunda Ermeni probleminin tarihi üzerinde de duran Bolhovitinov; Birinci Dünya Savaşı sırasında Ermenilerin isyan için yaptığı hazırlıkları, savaş sırasında Ermenilerin Türk ve başka Müslümanlara yaptığı yabanî katliamları, Ermeni gönüllüleri ortasındaki parti taraftarlarının uğraşı üzere hususları ele almıştır. Ermeni devlet ve bilim adamı Artaşes Karinyan, Ermenilerin nüfusunun öbür kümelere göre kıyaslanmayacak derecede az olduğunu belirtmiştir. Karinyan, Rus askeri makamlarının raporlarında Ermeni Taşnakların Türk ve Kürt halkına sistematik taarruz yaptığını ve buralarda etnik temizlenme yaptığının altını çizmiştir. Bu katliamlar o denli bir duruma gelmiştir ki artık Rus kumandanlar da bu durumdan rahatsız olmuştur. Hristiyan nüfusun Müslümanlara karşı yaptığı yağmanın büyüklüğü sonrası, tedbirler alınması için Rus Askeri Valisi’nin karargâha yaptığı müracaatlara dair evraklar de Çarlık Rusyası arşivinde mevcuttur. Hatta yağma vakti Ermenilerin, Rus askerlerine dahi ateş ettiği ve askeri birlikten silahlar çalarak firar ettikten sonra soygun yaptıkları için tutuklamalar yapıldığı raporlarda mevcuttur.
1926 basılı Büyük Sovyet Ansiklopedisi’ndeki “Ermeni Sorunu” hususunda ise Birinci Dünya Savaşı öncesi Rus Çarı’nın Ermenilere yardım eli uzattığı belirtildi. İlaveten Ermeni çetelerinin savaş sırasında Türk hükümetine karşı aksiyona geçtiği de vurgulanmıştır. Ünlü Sovyet doğu bilimci V.A. Gurko-Kryajin, “Yakındoğu ve Devletler” yapıtında Ermenilerin, Kars ve Erivan bölgesindeki Müslüman nüfusunu ya yok ettiklerini ya da Türk yahut İran topraklarına gönderdiklerinin altını çizmiştir. Bunun birçok örnek doküman mevcut.
Lakin Ermeniler bu gerçekleri günümüzde ortaya koyan bilim adamlarını da hücum ve tehditlerle sindirmişlerdir. 19 Mayıs 1985 tarihinde Türkiye’nin Washington Büyükelçisi Şükrü Elekdağ öncülüğünde 69 bilim adamı ABD Kongresi’ne açık mektup yazarak, kelamda soykırım tezlerinin palavra olduğunu söz etmiştir. İmza atanlardan Prof. Dr. Stanfard Shaw, Kaliforniya Üniversitesi’nde ders verdiği vakit Ermeni öğrencilerin derslerini bastıklarına şahit olmuş ve Ermeni akademisyen Richard Hovannisian tarafından “cani” diye isimlendirilmiştir. Konutu bombalanan Shaw Türkiye’ye taşınmıştır. Bu bahiste büyük çalışmalar yapan tarihçilerden biri olan Prof. Dr. Justin McCarthy, Prof. Dr. H. Lowry, Fransız tarihçi Gilles Weinstein üzere isimler Ermeni Diasporası tarafından maksat alınmıştır. Önde gelen tarihçilerinden Bernard Lewis de Diaspora ile mahkemelik olmuştur. Lewis davayı dört sefer kazansa da, son yargılamada mahkeme haksız yere Lewis’i para cezasına çarptırmıştır. Ermeni Diasporasının Oxford Üniversitesini basması üzerine üniversite Ermeni tarihçi Dadrian’ın ileri sürdüğü tezleri çürüten Gunther Levy’nin kitabını yayınlamamış ve Gunther Levy kitabını Utah Üniversitesi’nde yayınlattı.
Sonuç olarak, dünya kamuoyunda Türkiye ve Türk milletine dayatılmak istenen kelamda “Ermeni soykırımı” palavrası tarihî açıdan hiçbir gerçeklik taşımamaktadır. Bu nedenle Türklerin saklayacak hiçbir ayıbı yoktur. Ülkemiz memleketler arası düzlemde tarihi arşivlerin karşılıklı olarak açılması talebini ve teklifini tekraren lisana getirmiştir. Buna karşılık kelamda soykırım sav sahipleri bu talebi ve teklifi inatla görmezden gelmişlerdir. Bunun nedeni sav ettikleri soykırımı kanıtlayacak evraklarının bulunmaması gerçeğidir. Öteki yandan şayet arşivler açılırsa Türklere yönelik gerçekleştirdikleri soykırımların dokümanlarının gün yüzüne çıkacağından telaş etmektedirler.
Türel olarak ise, soykırım kabahatinin yer aldığı birinci türel doküman, o vakitler yeni kurulmuş olan Birleşmiş Milletlerin 11 Aralık 1946 tarihli ve 96(I) sayılı kararıdır. Bu karar ile soykırım, memleketler arası hukuka nazaran cürüm sayılmıştır ve cezalandırılmasının memleketler arası bir problem olduğunun altı çizilmiştir.
Birleşmiş Milletlerin aldığı bu karar uyarınca 6 Aralık 1948’de Paris’te Genel Kurul’un 260A (III) sayılı kararıyla, toplantıda bulunan 56 üye devletin tamamı tarafından “Soykırım Kabahatinin Önlenmesi ve Cezalandırılmasına Dair Kontrat (SSÖCS) oy birliği ile kabul edilmiştir. Kontrat 12 Ocak 1951’de yürürlüğe girmiştir. BAUDEGS çatısı altında oluşturulan Ermeni Tehciri Belgesi kapsamında yapılan çalışmalar sonucunda ortaya çıkmıştır ki (önceki çalışmaları da teyit ederek) kelamda Ermeni Soykırımı savları Mukavelede açıklanmış olan soykırım cürmünün rastgele bir ögesini taşımamaktadır. Soykırım hatası için özel kast aranıyorken tehcir esnasında rastgele bir soykırım kastının olmadığı tarihi evraklarla ortadadır. Ayrıyeten şayet soykırım kastı olsaydı bile Soykırım Mukavelesi hukuktaki geriye yürümezlik unsurunu bünyesinde bulundurmaktadır. Bu unsura nazaran bir kanun yahut mukavele onaylandığı tarihten itibaren işlenen kabahatlere uygulanabilecektir. 1915 yılında gerçekleştiği sav edilen bir olay için 1948 yılında imzalanan bir mukaveleyi uygulamaya çalışmak kozmik hukuk uygulaması ile çelişmektedir. Hasebiyle Türkiye’nin bu olaylardan dolayı yargılanması ne tarih ne de hukuk açısından mümkündür.
Başka yandan Perinçek-İsviçre davasında da teyit edildiği üzere bir olayın soykırım olarak tanımlanabilmesi için yetkili mahkemenin karar vermesi gerekir. Bu türlü bir ne mahallî mahkeme kararı ne de o tarihte verilmiş bir memleketler arası mahkeme kararı vardır. Mahkeme kararı yoksa hukuken soykırım da yoktur. Aslında bu kadar kolaydır.
Başka yandan müfteri Ermenilerin tazminat taleplerini tekrar gündeme getirmeleri olasıdır lakin bu talepler konusunda ortada türel gerçeklik ve bir mahzur daha vardır. Şöyle ki; 1923 yılından başlayan Türkiye-ABD ortasındaki tazminat probleminin 1934 Antlaşması ile rastgele bir kuşkuya yer vermeyecek biçimde sonlanmış olduğu da bir gerçek.
Lakin tüm bu hukuksal ve tarihi gerçeklere karşın ABD Lideri Joe Biden’ın 24 Nisan 2021’de “Soykırım” iadesini kullanmasının akabinde, ABD yürütme erkinin beyanının Amerikan Mahkemelerinde türel referans olarak alınabilidiğini hatırlatarak önümüzdeki süreçte aleyhimize önemli birtakım politik ve ekonomik kampanyalar düzenleyebileceklerini, bu kapsamda Ermeni diasporasının, Türkiye düşmanlarıyla birlikte harekete geçip, tazminat ve sigorta davaları açabileceklerini konusundaki kaygılarımızı paylaşmıştık.
EN MAKUS SENARYOYA NAZARAN HAZIRLIK OLMALI
Yaycı, ”Zira tüzel ve tarihi gerçeklikler tümüyle lehimizde olsa dahi, kuralı güçlünün koyduğu ve değiştirebildiği bu memleketler arası ortamda en makus senaryoya karşı hukuken ve siyaseten hazırlıklı olmalıyız demiştik. Bu noktada stratejimizi hukukun geriye işlemezliği prensibinin milletlerarası hukukta geçerli olduğunu faraziye olarak kabul edersek, bu faraziye ortadan kalkarsa tüm stratejimizin de desteğini çöker, o nedenle en makûs senaryoya nazaran hazırlıklı olmalı, stratejiler geliştirmeliyiz diye nacizane öngörüde bulunmuştuk’ açıklamasında bulundu.
Yaycı:
Ne yazık ki öngürülerimiz bir bir gerçekleşmektedir. Ermeni Diasporası ve lobileri ısrarcı iftiralarını ve taleplerini zorla kabul ettirmek husunda yeni bir yol stratejisi belirlemektedirler. Amerikan Ermeni Ulusal Komitesi (ANCA) 06 Mayıs 2021 tarihinde, ABD Lideri Joe Biden’ın, ‘Soykırım’ beyanı sonrası lobi olarak izleyecekleri yol stratejisine dair yeni bir röportaj yayımlamıştır. Ermeni Lobisi ANCA’nın Türkiye’yi gaye alan yol haritasının ana başlıkları şu biçimdedir:
1) Kurumsallaştırma: Anma günleri, yıllık kutlamalar, anıtlar, müzeler ile 1915’i kurumsallaştırmak. Hem ABD genelinde hem de dünya genelindeki devletlerde ulusal günler, anmalar yaptırmak.
2) Eğitim: ABD’de tüm eyaletlerde olacak biçimde ve dünya genelindeki devletlerinde kelamda ‘soykırımı’ eğitim müfredatlarına sokmak.
3) Tüzel alternatif yollara başvurarak ferdi ve kurumsal olarak tazminat ve ceza davaları açmak;
a. Bireyler seviyesinde açılan davalar yolu ile (Örneğin; 2010’da İncirlik Üssü’nün Ermeni çiftçilere ilişkin olduğu tez edilen tarım yeri olması vb.)
b. Kuruluşlar seviyesinde açılan davalar yolu ile (Ermeni Kiliseleri ve kilise mülkleri gibi). Ermeni kilisesinin tarihi merkezinin yıkılması ve çalınması argümanları ile bu merkezin geri temin edilmesi üzerine Avrupa’da ve Türkiye’de davaların açılmasının artırılması durumu.
c. Devletler seviyesinde açılan davalar yolu ile (Ermenistan’ın dava açması, mevzuyu ve taleplerini BM’ye taşıması)
4) Türkiye ve müttefiklerini zora sokmak için aleyhlerine lobicilik faaliyetleri başlatmak.
5) Türkiye’yi destekleyen Pakistan’a gaye almak ve Pakistan aksisi Hindu Amerikan müttefikleriyle yakın temasta bulunmak suretiyle Kongre üyelerinin dikkatini nükleer silahlar konusunda Türk-Pakistan işbirliğine çekmek,
Ermenilerin tarihi yol haritası; 4T= TERÖR-TANIMA-TAZMİNAT-TOPRAK
Maalesef tehlike büyüktür. Çok önemli ve çok boyutlu hazırlık yapmalıyız. Ermenilerin tarihi yol haritası; 4T= TERÖR-TANIMA-TAZMİNAT-TOPRAK’tır. Ermeniler bu yol haritasının birinci iki safhasını gerçekleştirmişleridir. Artık sıra öbür iki basamaktadır. Ve artık sigorta şirketleri ağır tazminat davaları açmaya hazırlanıyorlar. Unutulmaması gereken bir gerçek vardır, ne kadar da güzelimize gitmese, memleketler arası hukuk güçlü hukukudur. Bu hakikaten hareketle çok boyutlu önlem almalıyız. Bugün büyük güçler, hukukun geriye işlemezlik prensibini göz arkası ederek memleketler arası ceza mahkemesine bu sıkıntıyı götürüp, yeni bir karar aldırabilir. O vakit Türkiye’nin memleketler arası itibarı, saygınlığı zedelenir. Onun için ön almalıyız. Onların yaptıklarının önlerine koymalıyız. Savunmacı diplomasiden atak diplomasiye ivedilikle geçmeliyiz.
Öncelikle Ermeni ya da Rum argüman, iftir ve taleplerini asla müzakere etmemeliyiz. Edebiliriz havası dahi vermemeliyiz. Şayet Türkiye, ‘oturalım, konuşalım’ teklifini kabul ederse, işte o an, ‘onlar da soykırımı kabul ediyor’ diyeceklerdir. Bunun tüzel bir geçerlilik sayıp, bizi ‘soykırımcı’ ilan edecekler. Muhakkak müzakere edilmemesi, masaya oturulmaması lazımdır. Bu bahiste devlet yetkililerinin en ufak niyet bile belirtmemesi gerekiyor. Yoksa mahkeme kararının yerine geçer, aleyhimize kullanılır. Birtakım çevreler ‘özür dileyim, oturup, helalleşelim’ diyecektir, özür kampanyaları yapılacaktır, hepsinin ardında ‘soykırım’ lafını kullanan kesitler olduğunu ve Türkiye düşmanları olduklarını asla unutmamamız gerekir.
Yaycı bu ön kaidesi yerine getirmek kaydıyla, aşağıdaki konuların yapılmasında yarar olduğunu belirtti:
1. Çabucak Yunan ve Ermeniler tarafından Türklere yapılan soykırımları belgelemek üzere enstitü açmalıyız.
2. Mahallî mahkemelerde şu andaki şahit sözleri belgelenmeli ve Ermeni ve Rumların yaptıkları soykırım mahkeme kararları ile tescillenmelidir.
3. Müteakiben TBMM tarafından Ermenilerin ve Yunanlıların Türk ve Müslümanlara soykırım yaptığı karara bağlanmalıdır. Bu kararlar elimizde bulunmalıdır.
4. Yapılacak değerlendirmeye istinaden BM’ye müracaat edip Türkiye, Ermeni ve Yunanlılardan tazminat talep etmelidir.
Haber7