İşte o röportajdan satırbaşları;
– Sayın Sanchez, AP Türkiye Raportörü olarak yılın başında hizmeti devraldınız ve kısa bir mühlet sonra koronavirüs pandemisi patlak verdi. 2020 sonuna kadar gündem olacak üzere görünüyor. Türkiye’nin salgınla uğraşı ve Avrupa’ya yardımlar konusundaki görüşlerinizle başlamak velev misiniz?
Gündemimiz alt üst oldu, planlar, takvimler değişti. Türkiye elbette yalnızca İspanya’ya değil, pek çok memlekete yardım gönderdi. Sanırım dünyada en çok medikal yardım yapan üçüncü memleket konumunda. Türkiye’ye katiyetle minnettarız. Benim memleketimin salgının tepesinde olduğu bir periyotta, Türkiye’den 2-3 uçak yardım geldi. Çok insancıl bir yaklaşım gösterdiler. Siyasi açıdan da bilgece bir hamle oldu zira Türkiye’nin dışarıdaki imajını olumlu etkiledi. Devlet içinde de salgınla savaş çok iyi gitti. Tabi ki vefatlar ve salgına yakalananlar oldu. Artık de sayılarda artış var fakat en iyi halde başa çıkılacağından eminim.
– Vazifeye başlarken, Türkiye-AB alakalarının düzelmesi açısından acil gördüğünüz şeyler nelerdi?
Benim ana vazifem Türkiye’nin AB’ye iştirak sürecini devam ettirmek. Şu anda bu bahiste iyimser olacak bir altyapı yok. Fakat birlikte çok iyi başa çıktığımız mevzular da var. Türkiye mülteciler konusunda kişisi bir duruş gösteriyor. Son haftalarda, Türkiye’ye mülteciler için göndermemiz gereken paraya ait kimi değişiklikleri mecliste onayladık. Bu evrak biraz olağanlaştı. Lakin karşılıklı inanç sorunu var. Türkiye’nin dış politikaları Avrupa Birliği’yle uyuşmuyor. Bağımsız bir memleket olarak istediğiniz tercihleri yapmaya hakkınız var. Tekrar de itimadı geri kazanmamız lazım. Esas kaygımız, Türkiye’de hukuk ve insan haklarına ait hususlar. Bağlantıların ilerlemesinde bu belgeler zorluk yaratıyor.
– Türkiye’nin belli hassasiyetleri ve beklentileri var. AB umumî olarak Türkiye’nin konumunu gereğince iyi anlıyor mu? Siz İspanya’dan, darbe ve terörizm geçmişi olan bir devletten geliyorsunuz. Bu açıdan siz Türkiye’yi daha iyi anladığınızı düşünüyor musunuz?
Belgeye nazaran değişir. Mülteciler konusunda büsbütün hassasız. Türkiye’ye yardım etmeye çalışıyoruz. Öteki mevzulardan bahsediyorsak farklılıklar var. Gelgelelim Şark Akdeniz’deki sondaj çalışmalarının sorun oluşum ettiğini anlamalıyız. Libya diğer bir sorun. S-400’ler de sorun olabilir. Bunlarla açık ve net formda yüzleşmeliyiz. Türkiye, Avrupa Birliği’ne bazen istediği iletisi veremiyor olabilir. Zira Türkiye’ye karşı ön yargılar var. Ayrıyeten Avrupa’da şiddetli sağın yükselişi, Türkiye’ye yaklaşımı da etkiliyor. Ancak ana politik paydaşlar Türkiye’yle müttefik olmak, işbirliği yapmak istiyor. Ancak haklısınız, bazen daha fazla hassasiyet istenebilir.
YPG SORUSUNA KARŞILIK
– Sizce AB neden, hudut ötesi terörle uğraş operasyonları konusunda Ankara’nın görmek istediği desteği göstermiyor? PKK’nın Suriye’deki uzantısı YPG neden terör örgütü olarak ilan edilmiyor?
Sorun şu ki maddelerinize bakılarak terörist tarifi yapmak ve bu iletisi Avrupa’ya aktarmak çok güç. Sorun bizim terörizme karşı hassasiyetimiz değil, sizin terörist tarifinizin geniş olmasında ve Türk yetkililerin siyasi muahezeleri terörizm olarak algılaması. YPG Suriye’de olan bir yapı ve biz hiçbir vakit onaylamadık. Her devir Türkiye’nin yasal güvenlik kaygıları olduğunu kabul ettik. Fakat bu legal tasa için alınan tedbirler askeri aksiyona dönüşüyor. Bu da başlı başına bir bahis. Gayri mevzu ise terörist tertip konusunda anlaşırsak külliyen tıpkı çizgideyiz. Lakin YPG munfasıl bir husus zira bu bir savaş sorunu.
– Selefinizle Ankara arasında devir zaman gerginlikler oldu. Raporlardaki sert lisan bazen tenkitle karşılandı. Siz, Türk makamlarıyla nasıl bir münasebet kurduğunuzu düşünüyorsunuz?
Elbette, birebir pahaları savunuyoruz. Kati Piri’nin geçmişte yaptığı muazzam işi destekledim. Hedefim yeni devirde karşılıklı olarak, neredeyse külliyen kaybolan inancı yine yaratacak yeri oluşturmak. Benim dönemim evvelki periyotlardan daha kavi. Türkiye, iştirak süreciyle ilgili belgelerde iyileşme gösteriyor mu? Önümüzdeki aylarda raporumda cevaplamam gereken soru bu.
– Türkiye-AB münasebetleri çok güçlükle bir devir geçirdi, üyelik müzakereleri donduruldu. Ancak siz Türkiye ile AB’nin birbirlerine gereksinim duyduğuna inananlardansınız. Pekala sorunlar nasıl çözülecek?
Türkiye’ye olan bağlılığımız samimi. Türkiye’nin iştirak sürecinin kriterlerini akıllıca, açık bir biçimde bölgesine getirmesini bekliyoruz. Lakin şimdilik bu gerçekleşmiyor. Üyelik sürecini tamamlamaya yaklaştığımız 10-12 yıl öncesine dönmeye külliyen açığız. Bunu hakikaten istiyoruz.
– Yunanistan’ın gelmeye çalışan mültecilere yansısı hakkında ne düşünüyorsunuz? Sonda epey şiddetli sahneler gördük.
Bence Türkiye hudutlarını himaye hakkına sahip. Lakin biz külliyen Yunanistan’la dayanışma içerisindeyiz. Zira bu doğal bir mülteci akışı değildi. Kişiler organize bir halde ağırlık yaratmak için hududa gönderildi. Elbette Yunanistan memleketler arası hukuka uymak zorundadır. Ama sonda bu fiili durum var, Türkiye bu hususta gerekeni yapmalı.
– Taahhütlere gelmişken, Ankara’dan AB’nin mülteci anlamasının gereğini mekanına getirmediğini duyuyoruz. Sizce taahhütlere uyuldu mu?
Taahhütlerimizi alanına getirdik. Mültecilere tahsis ettiğimiz parayı mültecilerin gereksinimlerine mütenasip biçimde kullandık. Elbette para Türkiye kaynağına gönderilmedi. Başından beri, bunu direktörün yolunun STK’lar ve Türkiye’nin resmi organlarının girişimleri arasında paylaştırmak olduğuna karar verdik. Elbette bunun Türkiye’deki mültecilerin tüm muhtaçlıkları için yerinde olmadığını biliyoruz. Lakin yeni finansman yolları tartışmaya açığız. AB’deki meslektaşlarıma Türkiye’ye emniyetli bir yol sunmamız gerektiğini söylüyorum. Türkiye’den iştirak sürecinin kriterlerini bölgesine getirmesini istiyorsak açık olmalıyız. Zira Türkiye gerekeni yapıyorsa AB’ye girme hakkı var.
Haber7