Yeni Şafak müellifi Faruk Beşer, bugünkü yazısında ‘yalan’ı bir mikroba benzeterek, “Mikrop bulaşan insan çabucak ölmez. Fakat bu mikrobun dermanına bakılmazsa çoğalır, bütün vücudu sarar ve sonucu vefat olur. Yalan da böyledir Bu türlü bir mikroptan korunabilmek için bunun şakasından dahi sakındırılmıştır. ‘Şaka ile dahi olsa yalanı terk etmedikçe gerçek mümin olamazsınız’ buyrulmuştur” tabirlerini kullandı.
İşte Faruk Beşer’in o yazısı:
Yalan hakkın ve sıdkın bilerek zıddını tercih etmektir. Demek ki yalan imanla alakalıdır. Allah Kuranıkerim’de sıkça mekanları ve gökleri ‘hak ile’/ ‘bi’l-hak’ yarattığını söyler. Bu sözün her geçtiği alanda meal olarak karşılığını hakikat verebilmek çok zordur lakin tarafına nazaran şunlardan biri söylenebilir: ‘Bi’l-hak’, yani boş yana değil hakikat olarak, hakkıyla, bihakkın, hakikatin gereği olarak, her zerresiyle manalı ve yerli noktasında, gereksiz hiçbir yanı olmaksızın yaratmıştır. Velev bunun manası için Eflatun’u, kuşkucuları ve biraz da vahdet-i vücutçuları reddeder halde, O’nun yarattığı her şey bir gerçekliktir, hayal değildir de diyebiliriz.
Kısaca yalan hakikatin reddidir, hakkı batıl, batılı hak göstermedir. Bu cephesiyle yalan direkt Allah ile alakalıdır. O’nun hukukuna tecavüzdür. Bilindiği üzere O’nun bir ismi da Hak’tır. Yalan söyleyen yalanı ölçüsünde hakka aksi düşmüş ve yalanıyla onun bir modülünü inkâr etmiş olur. Yalan konseyi büyük bir sistemin adeta ayarlarını bozmaktır, kablolarını yanlış mekanlara bağlamaktır. Onun için yalan çok büyük fesada sebep olur ve bu istikametiyle gayrı günahlardan çok farklı bir günahtır. Bu yüzden Resulüllah (sa) ‘müminde doğuştan huy olarak her şey bulunabilir, ancak yalan ve hıyanet bulunmaz’ buyurur. Hıyanette itimadı suiistimal ve aldatma manası olması itibariyle o da yalandır.
Bu bir bakıma da fıtrat her yanlışa müsaittir lakin yalan sonradan öğrenilen, alışılan alıştırılan bir günahtır demek olur. Bunun için yalanla hiç tanışmayan çocuk yalanı asla bilmez. Bunun için Âdem (sa) şeytana inanmış ve onun dediklerine kanmıştır. Zira onun söylediklerinin yalan olacağı ihtimalini hiç bilmiyordu, yalanı şimdi tanımamıştı. Yani yalan insanın hakikatine dışarıdan gelen şeytani bir müdahaledir. Fakat Âdem babamız ve Havva anamız hangi ağacın meyvesini yemişlerse, bunda o dış dürtünün uyarması tesirli olmuş olsa bile onlar onu tarafken fıtri bir dürtü ile yemişlerdir. Yalan ise fıtri değildir. Bu ikilemi şeytan ve nefis diye anlayabiliriz. Yani yalan şeytandandır, zira onun işi gücü hakkı iptal etmektir. Lakin sair günahlar nefistendir, bunlar da şeytanın yalan vesvesesiyle depreşebilirler.
Yalanın büyüklüğü, dediğimiz üzere öncelikle büyük ilahi sisteme bir müdahale olmasından, sonra buna bağlı olarak hayatta inancı yıkıp kaldırmasından ileri gelir. Yalan sebebiyle pek çok emek boşa sarfiyat, yıkılıp yine yapılır, devirde ve eşya da şiddetli israflar oluşur. Allah’ın kusursuz yarattığı kâinatta aksamalar, geri gitmeler ve kayıplar olur. Bunu beşerden öteki hiçbir varlık yapmaz, yapamaz. Bütün bunlar yalan sebebiyle inancın ortadan kalkmasının sonucudur. Inançlı olsa pek çok şey bir kerede ve çok daha kolay bir formda yapılabilir. Çok daha az harcama olur. Aile, siyaset ve iktisat yalan sebebiyle çok şeyler kaybeder. Yalan söyleyen kısa vadede kazandığını zannetse bile uzun erimde kaybeder. Sonuçta kazanan hiç olmaz.
O halde koca bir sistemi bu ölçüde bozmanın cezası da çok büyük olmalıdır.
Birinci yalan söyleyen varlık şeytandır. Onun için her yalan söyleyende şeytani bir damar vardır. Yalan kişilerden da en çok münafıkların alametidir. Resulüllah Efendimiz münafığın en temel özelliklerinin yalan söyleme, lafında durmama ve emanete hıyanet etme olduğunu söyler. Bunların hepsi aslında yalanın versiyonlarıdır. İnsan bunlardan birini yaptığında çabucak münafık olmayabilir. Fakat bu sızıntı kurutulmazsa ahir kişisi münafık olmaya kadar götürür.
Tıpkı mikrop öldürücüdür denmesi üzere. Bu türlü olmakla bir arada üzerine mikrop bulaşan insan çabucak ölmez. Fakat bu mikrobun dermanına bakılmazsa çoğalır, bütün vücudu sarar ve sonucu vefat olur. Yalan da böyledir.
Bu türlü bir mikroptan korunabilmek için bunun şakasından dahi sakındırılmıştır. ‘Şaka ile dahi olsa yalanı terk etmedikçe gerçek mümin olamazsınız’ buyrulmuştur. ‘Yazıklar olsun o adama ki, kişileri güldürmek için yalan söyler. Söylediğinin yalan olduğunu her iki taraf da bilir, fakat o sadece onları güldürmek için bunu yapar. Yazıklar olsun ona yazıklar olsun’ (Nesai).
Haber7
