Fatih Karakaya, “Şu anda Fransa’nın laikliğe alışılmamış bir halde davranmasına karşı Müslüman dernekler dehşetten donmuş durumda. Devletin güvenlik maddeleri yanında teolojik alanda dayatmalar yapması bilhassa Arap derneklerini rahatsız etmiyor.
Bunlara karşı direnebilecek yalnızca Türkler ve Müslüman Kardeşler diye bilinen dernekler var. Bunların içinde en güçlüsü ve gerisinde devlet dayanağını alan CCMTF ismiyle Diyanet var. Maalesef medyadan ve belgeye hâkim insanlardan takip ettiğim kadarı ile Diyanet olayın vahametinin farkında değil. Fransa’daki yetkililer gerçek bilgileri Ankara’ya iletmiyor.”
Fatih Karakaya, “Türkiye hiçbir vakit kendi topraklarındaki dini cemaatlerin ayin içeriğine karışmadı, karışmıyor. Fakat, laikliği savunan Fransa karışıyor. Süratli bir halde diplomatik görüşmeler yapılmalı ve Türkiye’nin kırmızı çizgileri belirlenmelidir. Gerekirse Ulusal Görüş ve Müslüman Kardeşler ile birlikte bu projeden çekilmelidir. Lakin gerçek kararlar alabilmek için evvel yanlışsız bilgileri almak zorundalar. Birileri Ankara’yı kötü halde yanıltıyor.” sözlerini kullandı.
Fatih Karakaya’nın yazısı şu formda;
Fransa Müslümanları güç devirden geçiyor. Bugün atılacak her adım, alınacak her karar yüzyıl sonrasını şekillendirecek. O halde kendimize gelip, dehşetleri yenip bahadır kararlar almak zorundayız.
Elbette Avrupa’da yaşayan Müslümanların yaşadıkları ülkelere sorumlulukları var. O ülkelerin vatandaşları olarak misyonları de var. Lakin hakları da var. Öncelikle Müslümanların toplu suçluluk psikolojisinden kurtulması gerekiyor. Birilerinin yaptığı terör aksiyonları bütün bir toplumu bağlamaz. Hele hele bu terör aksiyonlarından yararlanıp bütün Müslümanları töhmet altında bırakmak, başını eğdirmek asla kabul edilemez.
Bu bağlamda Fransa’da demokratik güçler harekete geçmelidir. Hem Müslümanlara hem de Fransızlara ziyanı olan anti demokratik uygulamalardan vazgeçilmeli ve gerçek laiklik uygulanmalıdır.
Bir düşünün ki Fransa’da Laikliği Gözlemleme Kurumu diye bir kurum var. Bu kurum devlete bağlı bağımsız bir tavsiye kurumu. Son yıllarda hükümetlerin aldığı kararların laikliğe alışılmamış olduğunu tekraren raporladığı için Nisan ayında Macron Hükümeti tarafından kapatılacak. Yani hükümet işine gelmeyen yorumlar yapıyor diye kendi kurumunu kapatacak ve yerine kendi niyeti ile birebir örtüşen yeni bir kurum kuracak.
Kendileri farklı İslam yorumları var diye Müslümanlara kök söktürürken, laikliği farklı yorumluyor diye kurumun kapısına kilit vuracaklar. Bir vakitler Türkiye’sinde çok kullanılan “laikliğe alışılmamış aksiyondan ötürü kapatılan” partiler durumunun aslında tam şu an Fransa’da uygulanması gerekir. Zira bu hükümet hiçbir dine karışmaz iken yalnızca İslam dinini şekillendirmeye çalışıyor. Son yazımda bu mevzuya ayrıntılı bir halde değinmiştim. Bu yazıda ise DİYANET’in halini ele alacağız.
DİYANET İHANETE ORTAK OLUR MU?
Fransa’da Müslüman yapılar 2 kategoriye ayrılıyor. Ana ülkelerine bağlı olan Federasyonlar (Türkiye için Diyanet, Ulusal Görüş, Türk Federasyonu, vs..) ve Bağımsızlar. Federasyonlar içinde Faslılar en güçlü küme olurken, Cezayir ve Afrika kökenliler de yer alıyor. CFCM (Müslümanlar konseyi) 9 Federasyondan oluşuyor. Türkleri Ulusal Görüş ve Diyanet temsil ediyor. Aşağı üst CFCM içinde 1000 cami temsil edilirken 1500 cami de bağımsız hareket ediyor.
Şu anda Fransa’nın laikliğe muhalif bir formda davranmasına karşı Müslüman dernekler endişeden donmuş durumda. Devletin güvenlik kanunları yanında teolojik alanda dayatmalar yapması bilhassa Arap derneklerini rahatsız etmiyor.
Maalesef yılların verdiği sömürge kültürü de bunu etkiliyor. Devlet diktasını kabul etmeye hazır kullanışlı beşerler var. Bunlara karşı direnebilecek yalnızca Türkler ve Müslüman Kardeşler diye bilinen dernekler var.
Bunların içinde en güçlüsü ve gerisinde devlet takviyesini alan CCMTF ismiyle Diyanet var. Maalesef medyadan ve evraka hâkim insanlardan takip ettiğim kadarı ile Diyanet olayın vahametinin farkında değil. Fransa’daki yetkililer gerçek bilgileri Ankara’ya iletmiyor.
Bu halde devam ederse Fransa İslam’ı ismi altında yeni bir İslam çıkacak. Bu imamlar tüzüğü hayata geçerse, bırakın Filistin’e dua etmeyi, Kuran ayetlerini ayaklar altına almak zorunda kalacağız.
İmamların Türkiye’den gelip gelmemesi elbette başka bir problem fakat teolojik olarak sonuçta nasıl Papazlar Vatikan’a, Hahamlar İsrail’e bağlı ise Türk İmamların Türkiye’ye bağlı olması Fransa devletinin karışacağı bir olay olmamalı.
Şu anda dayatılan tüzük dini şekillendiriyor. Ulusal Görüş ise en büyük baskı altında olan kurum olması sebebi ile eli kolu bağlı durumda. Herkesten evvel imzalamaya hazır kurum imajından kurtulmaya çalışıyor. O felaket açıklama sonrası yansılar bir nevi ses getirmiş ve farklı bir stratejiye dönüşmüş. Öte yandan Müslüman Kardeşler tüm dünyada olduğu üzere güya tüm dünyada yaşayan cürümlerin sorumlusu. Esasen kurul içinde en zayıf halka diyebiliriz. Asıl bizi derinden yaralayan ise Diyanetteki yetkililerin Türkiye ile köprüleri büsbütün kesmeye hazır hale gelmesidir.
Fransa’da 700 bin Türk yaşıyor, bunların bir kısmı Fransız vatandaşı olsa da çoğunluğunun Türk vatandaşı olduğunu unutmamak gerekiyor.
Türkiye hiçbir vakit kendi topraklarındaki dini cemaatlerin ayin içeriğine karışmadı, karışmıyor. Fakat, laikliği savunan Fransa karışıyor. Süratli bir formda diplomatik görüşmeler yapılmalı ve Türkiye’nin kırmızı çizgileri belirlenmelidir. Gerekirse Ulusal Görüş ve Müslüman Kardeşler ile birlikte bu projeden çekilmelidir. Lakin yanlışsız kararlar alabilmek için evvel hakikat bilgileri almak zorundalar. Birileri Ankara’yı kötü halde yanıltıyor.
DİNİ KURUMLAR İLE KÜLTÜREL KURUMLAR
Fransa baskıcı siyaseti devam ederken Türkiye olan biteni izlememeli. Uzun vadeli atılımlar yaparak geleceğe hazırlanmalı. Mescitlerin toplumsal bahislerde görüş bildirmesini istemiyorlarsa mescitlerin dışında da dernekler kurulmalı. Mescitleri yöneten derneklerin yansıra toplumsal hususlarda kelam sahibi olacak kurumlara da gereksinimimiz var. Bu da UUID değil tabii!
Şunu da unutmamak gerekir ki demokratik toplumlarda kim olursa olsun görüşünü bildirebilmeli. Bugün Fransa hükümeti Cumhuriyet ile kendini eş kıymet tutarak eleştirilmeyi ihanet olarak görüyor. Uyguladığı baskıcı politikayı direkt devlet üzerinden değil bu yolda hazır “Saadettinleri” kullanarak yapıyor.
Lakin Fransa Müslüman toplumunda CFCM’nin hiçbir karşılığı yok. Esasen çoğunluğun tanımadığı üzere tanıyanlar da temsilci olarak görmüyor. Bu bağlamda bu topluluğu bilinçlendirmek gerekiyor. Bunu yapmazsak tarihe kara leke bırakanlar olarak anılacağız.
Pekala bu durumda hala yalnızca seyredecek miyiz?
Haber7
