Türkiye’de birçok şenliğe imza atmış biri olarak bu yılki şenliklerin durumunu kıymetlendirir misiniz? Çok sıkıntı bir ortamda hazırlık yapıyorsunuz
Özelde Türkiye genelde ise Dünya corona virüsüne karşı değerli bir çaba hatta savaş veriyor. Ve virüsün en kıymetli gücü toplumsal hayatı bir halde rehin alıp insanları ümitsizliğe sevk etmek. Kültüre, sanata dair her karşı koyuş bizi corona karşısında daha da güçlendirecektir. Şenlikleri mümkün mertebe steril bir hale getirip, sıhhat açısından riski en aza indireceğiz. Bilhassa fizikî aralığa dikkat edeceğiz toplumsal uzaklığa değil. Dr. Şaban Kızıldağ hoca ile son konuşmamızda toplumsal aralık kavramının bilinçsizce kullanıldığını ve bunun ne kadar incitici olduğunu söylediğinden beri fizikî aralık demeye itina gösteriyoruz. Yani şenlik toplumsal olarak çok yakın fizikî olarak çok uzak bir şenlik olacak.
Festivallleri düzenlerken en doruğa neyi koyuyorsunuz? Birinci maksat nedir?
Şenliklerin en temel gayesi en azından Anadolu kentlerinde ki sinema Şenlikleri açısından katiyetle kentin halkını şenlik takımı yapabilmek. Yani onları kendi gördüğümüz hayale ortak edebilmek hatta ortak bir düş görmek. Teknik olarak, ya da entelektüel olarak söylenecek onlarca kavramdan evvel halkın şenliğe olan katkısını sağlamak değerli. Gerisi esasen resen geliyor.
Milletlerarası sinema şenliği yapmanın zorluğu birçok iyi sinemadan en iyisini seçmek mi?
Milletlerarası sinema şenliği yapmanın en büyük zorluğu yabancı ülkelerdeki iştiraki sağlamaktı. Birinci şenlikte zorluğunu yaşadık ancak sonrasında Anadolu kültür ve sanat meclisi derneği olarak düzenlediğimiz şenliklerde yabancı Iştirak pek iyi. Hele bu yıl düzenleyeceğimiz 3. Siirt Milletlerarası Kısa Sinema Şenliği ve 2. Erzincan Milletlerarası Kısa Sinema Şenliği yabancı iştirak açısından çok varlıklı. En iyi sineması seçmek mi sorusuna gelirsek bence en iyi sineması seçebilmek kıymetli lakin en hakkaniyetli koşulları sağlamak daha değerli. Yani hayata farklı yerlerden bakan 11 kişilik bir ana heyet en hakkaniyetli kararları veriyor bence en önemli nokta bu. Herkesin kendi mahallesi ve kendi birincisi var lakin ortak akıl onlardan farklı bir sinemaya ödül veriyor. Hakkaniyete ödül veriyor yani.
Bilhassa genç sinemacılara neler söylemek istersiniz?
Genç sinemacılar bir kez genç kalsınlar. Yani ruhen tıpkı birinci gün ki üzere kalsınlar. Birçok genç sinemacı yolun başında ruhen yaşlanıyor ve tipik bir final yaşayıp bölüm dışı kalıyor. Hâlbuki Ömer Uğur üzere 66 yaşında fakat 18 ine yeni girmiş üzere çalışan direktör rakipleri var. Ya da Hakan Haksun üzere 51 yaşında lakin son senaryosunu birinci senaryosuymuş üzere hırsla yazan rakipleri var. O yüzden daima genç kalın genç sinemacılar.
Haber7
