İşte Faruk Aktaş’ın o yazısı;
Türkiye, Pençe-Kaplan operasyonu ile Irak’taki PKK varlığına yönelik ağır darbeler indirdikçe ellerindeki terör kartının yok olmasından kaygı eden güçler harekete geçti.
Önceleri homurdanmalar formunda verilen yansılar yüksek sesle dillendirilmeye başladı.
Bağdat ve Erbil üzerinden operasyon durdurmaya çalışılıyor.
Türkiye 15 Haziran’da Pençe-Kartal ile bu operasyona başladığında gerek merkezi Bağdat idaresinden gerekse de Erbil merkezli Bölgesel Kürt Yönetimi’nden önemli bir reaksiyon gelmedi.
Her ikisi de, “operasyondan telaş duyuyoruz”, “operasyon egemenlik haklarımızın ihlali” kabilinden, usulen açıklamalarda bulundu.
Lakin operasyonun kapsamı genişleyip PKK’ya ağır kayıplar verdirilince yansılar farklılaşmaya başladı. Bağdat hükümeti operasyonların yürütüldüğü yerlere hudut koruma güçlerini yığdı.
Akabinde açıklamalarının dozunu sertleştirdi.
Evvel Irak hükümet sözcüsü Ahmed Molla Talal, akabinde Dışişleri Bakanlığı Sözcüsü Ahmed Sahhaf, operasyonların durdurulmaması halinde Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi’ne (BMGK) ve Arap Birliği’ne başvuracakları tehdidinde bulundu.
Sahhaf, “Elimizde ayrıyeten ekonomik tesir araçları var” diyerek kendince aba altından sopa da göstermeye çalıştı.
Türkiye ise Dışişleri Sözcüsü Hami Aksoy aracılığıyla bu açıklamalara sert reaksiyon göstererek operasyonlara devam edileceği iletisini verdi.
Pekala, Mayıs ayında Başbakanlık koltuğuna oturan ve öncelikli olarak devlette güvenliği sağlamak için denetim dışı silahlı yapıların denetim altına alınması gayretine giren Mustafa Kazımi, bu emeline açık biçimde hizmet edecek Türkiye’nin PKK’ya yönelik operasyonuna neden karşı çıkmaya başladı?
Bugünlerde ABD ile yeni bir Stratejik Çerçeve Muahedesi yapmaya hazırlanan yeni hükümet, Irak’ta İran’ın aktifliğinin kırılması dâhil Washington’un tüm dileklerini tarafına getirmeye çalışıyor.
Yani Bağdat’tan yükselen sesler aslında ABD’de PKK’yı himayeye çalışan güçlerin sesleri…
Gelelim Erbil’den yükselen seslere…
Belirttiğimiz üzere birinci günlerde yüklü olarak operasyondan PKK’nın yerdeki varlığını sorumlu tutan Erbil idaresi de Türkiye’ye karşı “diklenmeye” başladı.
Bölgesel Idare Parlamentosu, Türkiye’nin yürüttüğü operasyon konusunda bir yarkurul kurulmasını kararlaştırdı.
Başkaca Peşmerge güçleri ile Irak ordu güçlerinin hudut yerlerinde yaşanan gelişmeler konusunda ortak hareket etmeleri konusunda bir muahede imzalandı.
Bu ittifak her ne kadar DEAŞ’a yönelik üzere görünüyorsa da bunun Türkiye’nin yürüttüğü operasyona yönelik boyutunu da göz arkası etmemek gerek.
Yani Irak ordusu ve Peşmerge güçleri icap ederse PKK’yı korumak için Türkiye ile savaşmayı göze alabileceklerine dair bir teşebbüs bu.
Evet, Bölgesel Idaresi Türkiye’ye karşı kışkırtan kim?
Birisi merkezi hükümeti kışkırtan Washington.
Bir oburu ise güya ABD’nin ortamdaki en büyük düşmanı İran.
Yani iki düşman, Türkiye’nin PKK’ya karşı uğraşında birebir tarafta.
Bakmayın siz Tahran’ın, Türkiye ile eş vakitli olarak güya PKK’ya yönelik operasyon başlattığını duyurmasına.
Ortada o denli bir durum yok.
İran’ın şu ana kadar bir tek PKK amacını vurduğu yok.
Ya göz boyama emelli dağı-taşı bombalıyorlar ya da PKK diye Barzanilerin KDP’sinin İran kolu olan KDP-İ’nin bulunduğu bölgeleri vuruyorlar.
İran şu ana kadar PKK’nın kılına zarar vermediği üzere Türkiye’nin operasyonunun başarısız olması için elinden geleni yapıyor.
Yaptığı şu…
Irak anayasasına nazaran üç vilayet birleşerek bir federasyon kurabiliyor.
Irak Kürdistan Bölgesel Federasyonu da Erbil, Duhok ve Süleymani vilayetlerinin ortak kararıyla oluşturulmuş bir birleşik yapı.
Bu vilayetlerden Süleymaniye Talabanilerin partisi KYB’nin kontrolünde.
KYB de tıpkı devirde Irak Kürdistan Bölgesel Yönetimi’nin KDP’den sonraki 2. büyük ortağı.
Büyük ölçüde Tahran’ın teftişinde olan KYB, birinci günden bu yana PKK’ya yönelik operasyona çok sert reaksiyon gösterdi.
KYB, KDP’den operasyona karşı açık bir tavır almaması halinde hükümetten çekileceğini açıkladı. Velev daha da ileri giderek Süleymaniye’yi federasyondan çekerek birleşik nahiyeyi yıkmakla tehdit etti.
Bu reaksiyonlara KDP içindeki Türkiye aksileri da destek verince Erbil idaresi giderek operasyona karşı bir konuma geçmeye başladı.
Yani iki düşman ABD ve İran, Bağdat ve Erbil idarelerini Türkiye’ye karşı PKK’yı sahiplenme konusunda birleşmeye yöneltti, yöneltiyor.
Bağdat ve Erbil’den rastgele birisi “PKK’nın işgal ettiği topraklarımızdan çıkarılması için bu operasyonu destekliyoruz” dese Türkiye’nin işi çok daha kolay olur.
Lakin her ikisinin birden operasyona karşı çıkması halinde Türkiye’nin işinin güçleşeceğini bilen laf konusu güçler tüm kozlarını bunu sağlamak için kullanıyor.
Bu aşamada Türkiye’nin de tüm kozlarını meydana sürmesi gerektiğini düşünüyorum.
Ankara bir yandan Yönetici Trump ile ağır bir temas halinde olup ABD’nin Ortadoğu siyasetlerini etkileyen Obama devri artıklarının teşebbüslerini sınırlamaya çalışmalı bir yandan da Tahran’ı da “senin ne haltlar karıştırdığını bilmediğimi sanma” diye uyarması gerekir.
Bağdat ve Erbil idarelerine karşı da “su ve gıda” dâhil her türlü yaptırımlar masaya sürülerek, denmesi gereken şudur;
“PKK sıkıntısı benim için beka sıkıntısıdır. Yarım asırdır devletimizi tehdit eden terörün ortadan kaldırılması vazgeçilmez gayemizdir ki bu tıpkı devranda sizin de yararınızadır. Kaosun sürmesinden beslenen global ya da bölgesel kimi güçlerin kelamlarına güvenip kardeşlik ve komşuluk münasebetlerimize zarar verecek yaklaşımlardan uzak durun. Aksi halde ben hem size karşın bu operasyonları yürütürüm hem de önüme çıkmanız halinde sizi de amaç almaktan çekinmem.”
Gerisi sizin bileceğiniz iş…
Haber7
