Protest dini müziğin 1990’ların birinci yarısında kıymetli bir dal haline geldiğini, dindar kamuoyunda önemli makes bulduğunu argüman etmek mümkündür. Elbet klâsik dindarlar bu müziğe yabancı, kimi dini kümeler da -beste ve güfte dertlerinden mesafeliydiler. Lakin genel olarak dini kümeler bir “alternatif kamu” içinde kendi “dünyalarını” kurma gayretindeydiler ve yeni müzik formu bu alternatif kamuda biliniyordu. Bu müziğin dindar insanlann konutlarında, düğünlerde, konferans üzere programların öncesinde, mitinglerde, hatta İmam Hatip Liselerinin müzik derslerinde ağır bir halde yer aldığı müşahede ediliyordu. Fakat 2000’li yıllara gelindiğinde hem eser üretimi hem de içerik açısından bir değişim görüldü. Bu periyotta hala cihaddan ve şehadetten bahsedilse de, vurgu eski gücünü yitirdi. Bir çocuğun lisanından yazılmış yahut şehidin son cümleleri olarak dökülen etkileyici cümleler kayboldu. Sevda, sevgili ya da aşk temalannın hangi “sevgiliye” yöneldiği belirsizleşti. Bosna, Çeçenistan, Filistin üzere coğrafyalara yapılan atıflar azaldı.
Haber7
