ABD’de akademisyenlik yaparken vazifesini bırakıp memleketi Burdur’un Karamanlı ilçesine yerleşen Dr. Aynur Ece Onur, susuz tarım yapmaya başladı. Uzun yıllar ABD’deki Indiana Üniversitesi’nde Amerikalı öğrencilere eğitim veren Onur, artık ise memleketinde traktör sürüp, tarlada ekim dikim yaparak, hem ülkesi ve insanına yararlı olmanın hem de dedesi ve kendisinin hayalini gerçekleştirmenin peşinden koşuyor.
ABD’de akademisyenlikten susuz tarıma uzanan seyahat
ABD’deki tüm akademik mesleğini bırakan Dr. Aynur Ece Onur, 2017 yılında İstanbul’a geldi. Bir mühlet burada kalan Dr. Onur, 2020 yılı temmuz ayında ise dedesinin topraklarının bulunduğu memleketi Burdur’un Karamanlı ilçesine yerleşti. Makine mühendisi olan kardeşiyle birlikte dedelerinden kalma 135 dönüm yerde susuz tarım yapmaya karar veren Dr. Onur, gayesine ulaşmak için çalışmaya başladı. Topraklarına lavanta ve ölmez çiçek diken Dr. Onur, kardeşiyle birlikte lavanta, ada çayı, kekik, biberiye, ölmez çiçek ve medikal papatya üzere susuz yetişebilen bitkiler üretip, bunlardan çeşitli yağlar, kozmetik materyaller ve ferdî kullanım eserleri geliştirmek maksadıyla bir de tesis kurmak için düğmeye bastı. ABD’deki günlerinde üniversite amfilerinde kürsüye çıkıp öğrencilerine ders veren Dr. Aynur Ece Onur, artık ise Karamanlı’da traktör sürüp, tarlada ekim dikim yaparak, hem ülkesi ve insanına yararlı olmayı hem de dedesi ve kendisinin hayalini gerçekleştirmenin peşinden koşuyor.
Dedeme son görevimi yerine getiremedim
Dr. Aynur Ece Onur, yaşadığı süreci ve ABD’den Türkiye’ye dönme kararını anlattı. Dr. Onur, “2011 yılında dedemi kaybedince Amerika’dan dönmeye karar verdim. Dedem benim hayatımda çok değerli rol oynamış bir figürdü. Etrafı tarafından çok sevilen ve sayılan bir insandı. Aslında Amerika’ya gitmemi hiç istememişti ancak eğitimimize çok ehemmiyet verirdi. Biz 4 kuzeniz. Hem bizim hem de etrafındaki çocukların eğitiminde maddi manevi çok büyük takviyeleri olmuştur. Yurt dışında eğitim almamı istemekle birlikte, eğitimimi tamamladıktan sonra Türkiye’ye dönmemi, kendi ülkeme, kendi topraklarıma, kendi insanıma hizmet etmemi gönülden dilemişti. Doktora yeterlilik sınavlarıma hazırlandığım için dedemin cenazesine gelemedim. Indiana eyaletinde yaşıyordum ve 3 uçak, 2 vasıta ile gelmek zorundaydım. Maalesef gelemedim. Bu benim için çok büyük bir ıstırap oldu. Dedeme son görevimi yerine getirememek hayatımdaki en büyük pişmanlığımdır. Bir daha hiçbir sevdiğimin bensiz toprağa verilmesini istemediğim için Türkiye’ye dönme kararı verdim” dedi.
Bu işe kardeşimle birlikte girdik
Karamanlı’da makine mühendisi olan kardeşi Gökhan Onur ile susuz tarım işine girdiklerini kaydeden Onur, “Akademik mesleğimi tam manasıyla bırakmadım. Şu an bir üniversitede misyon yapmıyorum ama bağımsız olarak akademik çalışmalarıma devam ediyorum. Ülkeme dönmeye ve susuz tarım yapmaya karar verdiğim devirde kardeşim de bir Japon- Amerikan şirketinde Ar-Ge müdürüydü. Biz bu işi onunla birlikte kurmaya karar verdik. Öncelikle topraklarımızın tahlilini yaptırdık. Hangi tarlada ne üzere eserler yetişeceğinin ön araştırmasını yaptık. Kimi tarlalarda iki- üç eser denedik. Hangisinden yüksek randıman alabileceğimizi tespit edip ona nazaran eserlerin dağılımını yaptık. Toplamda dedemden miras kalan 135 dönüm kadar bir toprağımız var. Bu 135 dönüm toprağın şu an 75 dönümü ekili, dikili. Şu an daha yüksek kapasiteli bir makine almak istediğimiz için topraklarımızın bir kısmını boş bıraktık fakat önümüzdeki bir- iki yıl içerisinde tekrar bu tarlalara lavanta, ölmez çiçek (altın çiçek) dikimi yapacağız, zira en çok bu eserlerden randıman aldık” diye konuştu.
Anne ve babamız başlarda çok huzursuz oldu
Kardeşiyle Karamanlı’ya geldiklerinde insanların çok çeşitli reaksiyonları olduğunu, anne ve babasının ise başta kendilerine çok karşı çıktığını fakat daha sonra en büyük destekçileri olduğunu kaydeden Dr. Onur, şöyle konuştu: “Çok büyük minnetle söylüyorum, babam 60 yaşından sonra traktör kullanmayı öğrendi. Annem tarlada çalışıyor, babam fabrikanın inşaatında çalıştı. Başta biraz huzursuz oldular, mevcut yüksek hayat standartlarınızı bırakıp bu türlü bir işe giriyorsunuz diye lakin şu an bize güveniyorlar. Ne yaptığımızı bildiğimize inandılar. Artık bunun hayalperest bir proje değil, ayakları yere basan, geleceği olan bir proje olduğunu anladılar. Zati onlar bizi en başından bu biçimde yetiştirmeselerdi ve desteklemeselerdi ne bu eğitimi alabilirdik ne de ülkemize, kendi toprağımıza dönebilme hamasetini bulabilirdik.”
Kardeşimin hayali tarım teknolojisine yöneleceğiz
Tarım faaliyetleri kapsamında lavanta, ada çayı, kekik, biberiye, ölmez çiçek ve medikal papatya ürettiklerini anlatan Dr. Onur, “Önümüzdeki aylarda da şu anda fizibilite çalışmaları yapılan aynısefa, ıtır ve civan perçemi üretimi yapacağız. Bölgemizde çörek otu ve anason ağır bir formda üretiliyor. Bunların da yağları çıkarılabilir. Fabrikamızda, ürettiğimiz eserlerimizi distilasyon (damıtma) makinelerinde işleyerek katma bedel yaratıyoruz. Öncelikle şampuan, sabun, krem üzere yan eserler elde etmeyi ve kozmetik kesimine girmeyi planlıyoruz. Akabinde da ilaç bölümüne girmeyi düşünüyoruz. Sonuncu amaç olarak da kardeşimin çocukluktan beri hayali olan tarım teknolojisi üretimine yönelmek istiyoruz” diye konuştu.
Tesislerinde 18- 76 yaş aralığında üç nesilden 9 bayan çalıştığını da kaydeden Dr. Onur, bu sayıyı daha da artırarak daha çok istihdam sağlamayı amaçladıklarını söyledi.
Haber7
