Hasan Öztürk’ün çok konuşulan köşe yazısı:
Salı günkü yazımızın başlığı “Ezberlerini bize ‘gerçek’ diye dayatanlar”dı.
Ezber konuşan, ezber yaşayan ve ezberleri üzerinden insanlarımızı yargılayanların kanaatlerini “gerçek” üzere hepimize dayatmaya çalışmalarını eleştirmiştik.
Şöyle demiştik, “(…) Seçkinlerin yalnızca kendileri olduğuna iman ediyorlar… Öteki bütün bir milletin hala ‘eğitimsiz, bilgisiz, cahil’ olduğunu vehmediyorlar.”
Bu kümeye mensup Cumhuriyet muharriri Işıl Özgentürk’ün Doğu ve Güneydoğu insanına hakarete varan yazısını da hatırlatmıştık.
Uzman Çavuş Musa Orhan’ın tecavüzüne uğramasının akabinde intihar eden İpek Er’den ile ilgili köşe yazısında, şu iftirayı atmıştı:
“(…) O bölgeyi çok iyi bilen, bir öğretmen dostum şöyle anlatmıştı: ‘Buralarda kız çocuklarına hiç kıymet verilmez, babalar kız çocuklarını çocuktan saymaz, onlar okutulmazlar, mal üzere satılırlar. (…) Bu durumdaki genç kızların iki seçeneği vardır: Ya dağa çıkmak ya da kentlerinde misyon yapan asker, bürokrat biriyle evlenerek kurtulmak. (…) (kızlar) evlilik hayalleri kurar ve birden bürokrat, asker bir öteki bölgeye tayin olur masraf. Birden fazla bekâretini kaybetmiş genç kızlar için intihar, bir kurtuluş olur.”
AL BİRİNİ VUR ÖTEKİNE. YENIDEN YINE KIRIKKANAT SKANDALI
Işın Özgentürk’ün bu skandal köşe yazısının akabinde tekrar bir Cumhuriyet muharriri Mine Kırıkkanat millete olan tiksinti seviyesindeki bakış açısını bu sefer CHP medyasından TELE1 tv’de dillendirdi.
“(…) Yeni bir standart dediğimiz bir kültür Avrupa ülkelerinde çok daha yüksek.
Hatta İran da daha yüksek. Bizde o çok daha aşağıda olduğu için, bu kanıksamak aslında kültürsüzlük manasına geliyor.
(…) İktidardaki bilgisiz sağcılarımıza ne olduğunu şimdi anlatamadık. (…)
Ihtimamla yetiştirdikleri, cehaletle eğittikleri seçmen kitlesi… Sen istediğini söyle seçmenine, o bilgisiz. Hatta daha kültürsüz… (…) Cehalet desen diz uzunluğu… İşte bu kültürsüzlüktür.”
“BALIK SEVMEDİKLERİ İÇİN KISA BACAKLI, UZUN KOLLU, KILLI”
Mine Kırıkkanat’ın milleti aşağılayan bu skandal tutumu yeni değil. 2005 yılında Radikal’de yazdığı bir yazıda motamot şunları söylemişti hatırlayın:
“(…) Don paça soyunmuş adamlar geviş getirerek yatarken, siyah çarşaflı ya da türbanlı, istisnasız hepsi tesettürlü bayanlar mangal yellemekte, çay demlemekte ve ayaklarında ve salıncakta bebe sallamaktadırlar. (…) Tahminen balık sevseler, pişirmeyi bilseler, kirli beyaz atletleri ve paçalı donlarıyla yatmazlar, hart hart kaşınmazlar, geviş getirip geğirmezler, zati bu kadar kalın, bu kadar kısa bacaklı, bu kadar uzun kollu ve kıllarla kaplı da olmazlardı!” 27.07.2005 Radikal)
Bu yazı o günlerde çok tartışılmış duruşmalık bile olmuştu. Fakat huylu huyundan vaz geçer mi? Kırıkkanat 2006’da bu kere şu tabirleri yüzünden tartışma konusu olmuştu,
“(…) Ümraniye plaja indi. (…) Tesettür anaları kumsalda mangal yeller, babaları don paça yatarken, irili ufaklı danaları da pamukludan dalgıç tulumlarıyla suda cıp cıp yapıyorlardı.”
Cumhuriyet müellifi Işın Özgentürk’ün Doğu ve Güneydoğu insanını aşağılayan tavrının kişisel bir şey olmadığı bu tavrın bir küme perspektifi olduğunu da hatırlatmak için Kırıkkanat’ın 26.06.2006’da yazdığı “Asalak kardeşliği” başlıklı yazısına bakalım mı?
Bakın ne diyor, “(…) artık Türk ile Kürt sözcüklerinin ortasında otuz bin ceset var ve çoğalıyor. Kente inen aşiretleri, töre cinayetleri, kapkaççı çocuk çeteleri, otopark mafyaları var. Kaçak elektriğini, kaçak suyunu bize ödeten, doğurup sokağa saldığı evlatları cürüm makinesine dönüşen ve sonra varoşlarda Biji Apo diye bayrak açıp dükkân yağmalayan eşkıyası var.
Aymazlar, hâlâ PKK’ya karşı “sadık” Kürt nüfus çoğaltma kederinde. Bizim cebimizden alıp iki karıdan, üç karıdan on yirmi çocuk sahibi cahillere, çocuk başına 20 YTL’den 50 YTL’ye “sosyal yardım” yapıyor. (…) Türklerde de böylesini sırtında taşımamak, dölünü finanse etmemek, aşiretini, töresini, cehaletini, kısaca yükünü çekmemek, hatta birlikte yaşamayı reddetmek isteği doğuyor. Asalak kardeşlik, zoraki beraberlik artık kâfi, yağma yok, herkes kendi yoluna diye düşünen Türkler çoğalıyor, benden söylemesi…”
Biçimci Türk çağdaşlaşmasının, Batı’ya öykünme ve kendini aşağılama üzerinden inşa edenlerin memlekete ve millete bakışı maalesef bu türlü.
Sayıları az ve ama sesleri hala çok çıkıyor.
Haber7