BAYKAR Savunma Teknik Müdürü Selçuk Bayraktar, M5 Mecmuası Başdanışmanı Mete Fayda’nın sorularını yanıtladı. Bayraktar, ‘Motivasyonunuzu kaybettiğiniz vakitler ne yaptınız?’ sorusuna karşılık vermeden evvel bir arşivinden bir fotoğraf gösterdi. Bu 2006 yılında Şırnak’ta Güçlükonak Fındık köyündeki bir çatışmada şehit olan bir Asteğmenin yerdeki kanını gösteren bir fotoğraf karesiydi.
“BUNU GÖRDÜĞÜMÜZDE HİÇBİR ŞEYDEN VAZGEÇMEMEMİZ GEREKTİĞİNİ BİR DEFA DAHA ANLADIK”
Bayraktar’ın açıklamalarından satırbaşları şöyle:
“Neden Amerika’dan döndünüz? Herkesin gittiği fakat sizin döndüğünüzün kıssasını merak ediyorum. Neden Türkiye’ye döndünüz?”
“Tam cevabını verebileceğim mi, bilemiyorum” dedi. “Ama giderken dönmeyi düşünüyordum. Kardeşim Haluk Bayraktar ile aslında birebir emelle bu eğitimleri aldık. Geri dönmek üzere… İkimiz de babam ve annemin bize göstermiş olduğu yolda ilerlemeye çalıştık” dedi.
“Orada gördükleriniz çerçevesinde çıkardığınız sonuç bağlamında sormak istiyorum. Türkiye’nin teknoloji seyahatinde nasıl bir model hakikat bir model olur?”
“Dünyayı yine keşfetmeye gerek yok. Dünyada bunu çok iyi yapan esasen birkaç tane ülke var. En doğrusu üniversiteleri bu mevzuda desteklemek ve üniversitelere dünyanın her tarafından öğrenci gelmesini sağlayabilmek. Oradan burslu olarak MIT’ye gittiğimde çalıştığım bahis üzerine Amerikalı tek bir öğrenci bile yoktu. Tamamı yurtdışından gelmiş öğrencilerdi. Ve ABD Savunma Bakanlığı’nın maddi olarak desteklediği bir projeyi çalıştık. Amerikan düşü diye anlatılan da bu. Bütün bilim insanlarının tek bir havuzda toplanabilmesi. Türkiye’nin de yapması gereken üniversitelerin desteklenmesi ve dünyada bu işi yapabilecek bütün öğrencilerle Türk öğrencilerin birlikte çalışabileceği büyük bir havuzun oluşturulması. Bunu başardığımızda çok değerli bir modeli Türkiye’ye kazandırmış olacağız.”
“Peki, döndüğünüzde elinizde çok fazla bir imkân yoktu. Hiç ümitsizliğe kapılmadınız mı? Yani küçücük bir odaya belirsizliğin içine geldiniz. Türkiye’de o periyotta ne İHA ile ilgili ne de misal bir bahiste çalışma var. Hatta talep bile yok. Bu malzemeyi vermek için gittiğinizde karşınızda beğenilen geldiniz diyecek bireyler de yok. Hiç mi moraliniz bozulmadı?”
AMERİKAN DEĞİL TÜRK DÜŞÜ
“Bu devlet ve millet için bizlerden çok daha büyük bedeller ödeyenler oldu. Aklımıza daima o bedelleri ödeyenleri getirdik. Onlar varken bizim yaşadıklarımızın çok da kıymetli olmayacağını düşündük. İkincisi de biraz Karadeniz inadı ve vatan sevgisi. Bu üçünü karıştırdığımızda bizi hiçbir şey yıldırmadı.”
“Bu bütün geçtiğiniz yollarda nasıl dayanaklar aldınız?”
“Bir periyot dayanak verenlerin yanı sıra köstek olanlarla da karşılaştık. Öbür şirketlere (geçmişte de örnekleri olduğu gibi) üretim başlangıcında verilen teşviklerden bugüne kadar biz hiç yararlanmadık. Devletten de bir kuruş kredi çekmedik. Bugüne kadar geldiğimiz her nokta aslında kendi imkân ve kabiliyetlerimizdi. Kazandık, sermayemize ekledik ve teknolojimizi artırmaya devam ettik. Ve tek amacımız bu şirket oldu.”
“Biraz daha geriye gidelim. Burası şu anda dünyanın birinci üçünde yer alan bir şirketse, nasıl buraya geldiniz?”
“ORASI ÇOK UZUN BİR HİKÂYE”
Nitekim de çok uzun bir kıssa. Selçuk Bayraktar’ın ABD’de MIT’deki konusu İHA’ların belirli konfigürasyonda birlikte uçması. Yani bugünkü tabiriyle sürü İHA yazılımı konusunda çalışmış. Bu çalışmaları sırasında babasının isteğiyle Türkiye’ye gelmiş. Hatta birinci girdikleri müsabaka sırasında kendi yazılımlarını hayata geçirmişler. Yani kendi dizaynları ve yazılımlarıyla uçmuşlar…
Pekala, o gün gelinen noktada nelerle karşılaşmışlar? O karşılaşılan nokta, önümüzdeki periyotta ne olabileceğini hepimize gösterecek. Haydi daima birlikte onun seyahatine ortak olalım.
Selçuk Bayraktar’ın bazen sözleri yuttuğunun farkındayım. Kimseyi zan altında bırakmamak, moral bozukluğuna itmemek için sözleri ihtimamla seçiyor.
“Birçok yere başvurduk, projeyi anlattık ve bu projeyi nasıl yapabileceğimiz ile ilgili konuşmalar yaptık. Bir gün, kıymetli bir yetkili bizi karşısına alıp şu cümleleri sarf etti: Yapmak istediğiniz şey oburlarının çok ileri uzaklıkta olduğu bir yer. Ortayı o kadar açtılar ki, siz bununla hiç uğraşmayın, öbür mevzulara bakın.”
– 2009 yılına gelindiğinde Bayraktar TB1 ile çok değerli muvaffakiyete imza atmış. O devir dünyada Amerikalıların Predatör’ü, İsrail’in Heron’u dâhil hiçbir ülkede otomatik iniş kalkış yapabilen bir insansız hava aracı yokken Bayraktar TB1 bunu başarmış.
FETÖ HALUK BAYRAKTAR’I TUTUKLAMAYA ÇALIŞTI
“Bu işin, bugün geldiğiniz noktanın bir sihirli formülü var mı” diye sordum.
“Yaptıklarımız ulusal ve özgün olmalı. Etik ve ahlaki bedellerle devam etmeli. Şayet bunları başarabilirsek dünyanın en iyisini yapabiliriz.”
“Peki, siz ve sizin gibileri bir devir ne yordu?”
“Sanırım adaleti sağlayamamak ve bu işlerde dönen dolaplar. Bizi yoran bunlardı. Hatta ağabeyimi (Haluk Bayraktar’ı) 2009’da Bayraktar TB1 başarılı olunca tutuklamaya bile kalktılar. Bunu yapanlar bu ülkenin ilerlemesine direnenlerdi.”
“Zaman vakit motivasyonunuzu kaybettiğiniz anlar olmuştur. O vakit ne yaptınız? Nasıl bir yolla kendinizi tekrar motive etmeye çalıştınız?”
Selçuk Bayraktar, bu soruma cevap vermeden evvel arşivindeki fotoğrafların içinden birini gösterdi. 2006 yılında Şırnak’ta Güçlükonak Fındık köyündeki bir çatışmada şehit olan bir Asteğmenin yerdeki kanını gösteren bir fotoğraf karesiydi.
“Bunu gördüğümüzde hiçbir şeyden vazgeçmememiz gerektiğini bir sefer daha anladık.”
“Sizin için askerlik yapmadı diyorlar.”
“Benim askerliğim hiç bitmedi ki. 2006’dan beri sürüyor. 2006 yılında ABD’den döndükten sonra bedelli askerlik yaptım. Bedelli askerliğin bitim günü bayramdı. Bittiğinde annemin elini öpmeden Burdur’dan Şırnak’a geçtim. Aslında seyahatim motamot şöyleydi. Boston’dan uçakla Burdur’a, Burdur’dan Şırnak’a. Sonrasında yaklaşık 14 yıldır Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgelerine gidip gelerek, oralarda çalışarak geçti. Hala da devam ediyor. Her harekât ya da operasyonda teknik dayanak vermek için grup arkadaşlarımızla bölgeye gidiyoruz.”
BİZ ZAFERLE DEĞİL SEFERLE MÜKELLEFİZ
Konuşurken kelamlarının içinde çok fazla Vecihi Hürkuş atfı yaptığı için kendisine biraz da utana sıkıla şu soruyu sordum: “Vecihi Hürkuş’tan siz ne ders çıkardınız?”
“Birincisi çabayı bırakmama, yılmama ve gayrete devam etme. Tek başına muvaffakiyet toplumları bir yere götürmez. Bütün bu projelere toplumun inanması gerekir. Şayet toplum ardında durmazsa hiçbir teknolojik gelişim kalıcı olamaz.”
“Biz zaferle değil seferle mükellefiz.”
Haber7
