Ali Karahasanoğlu’nun bugünkü köşe yazısı şöyle;
Emekli amiraller ne diyordu?
“Biz biliriz” diyorlardı.
Neyi biliyorlardı?
“Montrö Sözleşmesi”ni..
Montrö’nün yanı sıra, deniz hukukunu da çok iyi biliyorlardı..
Bu kapsamda, Boğazlar’ın statüsünü ve milletlerarası arenada boğazlarla ilgili düzenlemedeki Türkiye’nin haklarını..
“Çok iyi bildikleri”ni söyleyip, “Karadeniz’de barış olması için, Montrö kontratı bir güvencedir” diyorlardı.
“Montrö Sözleşmesi’ni, Türkiye’ye daha fazla haklar tanınması için dahi olsa, tartışmaya açarsak.. Karadeniz savaş alanına döner, bunun kaybedeni de Türkiye olur” diyorlardı..
Montrö Sözleşmesi’ne sahip çıkmak için, muhtıralar hazırladılar..
Geceyarısı internet sitelerinden yayınlattılar..
Gözaltına alındılar..
Yeniden uslanmadılar, avukatları aracılığı ile, gözaltında iken bile, “Montrö tapudur. Montrö’ye dokunulamaz” propagandası ile, Türk halkını yanıltmaya çalıştılar..
Onlar bilgiç bilgiç konuşurlarken.. Siyasi iktidara sopa sallamaya çalışırken..
Ne diyordu emekli amiraller?
“Boğazlar’dan geçecek savaş gemileri için tonaj sınırlaması var, bu sınırlama, Karadeniz’deki savaş isteklilerinin hevesini kursağında bırakır..”
Pekala bugün şahit olduğumuz ne?
Tonaj sınırlamasını ihlal etmeden..
Boğazlar’dan ABD savaş gemileri geçiyor mu? Geçiyor..
Rusya bu savaş gemilerinin geçişini, kendisi için bir tehdit olarak görüyor mu?
Görüyor..
Boğazlar’dan geçmekte olan ABD savaş gemilerinin Karadeniz’de 21 gün kalabileceğine ait Montrö Sözleşmesi’ndeki düzenlemeye karşın, ABD, “Bir yolunu buluruz” diyerek, Rusya ile Ukrayna ortasındaki ihtilafta taraf oluyor mu?
Oluyor..
Hani Montrö Kontratı, Türkiye’nin haklarını koruyor, Karadeniz’in bir savaş gölü olmasını önlüyordu?
En değerlisi, hani şu yahut bu devletin yanında, Türkiye’nin taraf olmuş üzere değerlendirileceği bir sıkıntı duruma düşmesi ihtimalinden, Montrö Mukavelesi sayesinde kurtuluyorduk?
ABD’nin tonaj sınırlamasına tabi olsa da, geçen savaş gemilerine mahzur olsanız bir sıkıntı..
Geçirseniz bin sıkıntı..
Kaldı ki..
“Montrö bizi koruyor, oburlarının savaşında taraf olmamızı önlüyor” diyen amiraller..
Şunu hiç düşünmüyorlar..
Boğazlar bizim olduğuna nazaran, Boğazlar’dan her geçiş, bizi mecburî olarak ihtilafın içine çeker..
Bugün yaşadığımız örnekte, ABD’ye ilişkin savaş gemisine müsaade vermezsek, daha Rusya ile Ukrayna savaşa bile girmemiş iken..
Biz ABD ile savaşa girmiş olmaz mıyız?
Bu iki tarafı pis bir değnek..
Boğazlar’ın sahibi isek..
Sahipliğimizin hakkını verip, kuralı bizim koymamız ve müeyyidesi için de, memleketler arası kuruluşların teminatını istememiz lazım..
Süslü sözlerle..
Kerameti kendinden menkul mukavelelere büyük vazifeler üstlendirerek..
Yalnızca kendimizi aldatırız.
Alana çıkılınca..
İşin boyutu altında ezilir, kalırız..
Amirallerin Boğazlar’dan geçiş ile ilgili tezlerindeki çürük ipe bağlılık, Montrö Sözleşmesi’ndeki, “Karadeniz’de 21 gün ile sonlu olarak gemilerin kalması” kuralında da, geçerli..
Nasıl mı?
Boğazlar’dan geçen gemiler, Karadeniz’de 21 günden sonra da kalırsa ne yapabiliriz?
Bizim üzerimize ne görev ki, o gemileri Karadeniz’den çıkartalım?
Bir yandan “Montrö Mukavelesi ile, Türkiye gereksiz yere dünya devletleri ile ihtilaflara düşmeyecek” diyoruz..
Bir yandan da..
Hiç gereği yok iken, Karadeniz’de gemilerin kalacağı mühlet üzerinden bile, biz kendimizi başkalarının ihtilafında taraf haline getiriyoruz.
Ve bu noktada, amirallere soralım:
Karadeniz’deki gemilerin çıkarılması bizim misyonumuz olmadığına nazaran, o gemilerin 21 günle sonlu olarak Karadeniz’de kalmasını düzenleyen mukavele, niçin bizim haklarımızı garanti altına alıyormuş üzere tanıtılıyor?
Bize ne, Karadeniz’de kıyısı olan devletlerin haklarını koruyan mukaveleden?
Bizim kendi Boğazlar’ımıza bakmamız gerekmez mi?
Neresinden bakarsanız bakınız, emekli amirallerin tezlerinin iflas ettiğini görüyorsunuz..
Tam da, Montrö üzerinden bildiri yayınladıkları günlerde, bu somut örnek cereyan ediyor..
İşin daha vahimi..
Karadeniz’de savaş olmaması için, garanti üzere gösterilen Montrö Kontratı, Karadeniz’de kıyısı olan devletler ortasında savaş çıkma ihtimalini hiç dikkate almıyor..
İşte o somut örnek de bugünlerde karşımıza çıkmış oluyor.
Rusya ile Ukrayna, Boğazlar’dan savaş gemisi geçirtmeden, birbirleri ile ihtilaf yaşıyorlar..
İkisi de, Karadeniz’de kıyısı olan devletler.
Boğazlardan geçmeye gereksinim olmadan, Karadeniz’i savaş gölüne çevirme yolunda, büyük bir ihtilafı sürdürüyorlar..
Demek ki, kendi güvenliğimiz için de olsa, Karadeniz’in barış gölü olmasını sağlama yolunda, Montrö’nün tek başına bir fonksiyonu yokmuş..
Siz, Karadeniz dışındaki devletlerin o bölgeye gelmemesi için mukavele yaparken.
Öbür taraftan Karadeniz’deki devletlerin birbiri ile savaşmasını tedbire noktasında, elinizden hiçbir şey gelmiyor..
Bizim teklifimiz ne?
Montrö’nün iptal edilip, şu an bu kontrat ile yabancı devletlere verilen hakların çok daha azının onlara tanınması..
Elalemin gemisinin, Karadeniz’de kaç gün kalacağının polisliğini biz niçin yapalım ki?
Çok istiyorsa, Birleşmiş Milletler takip etsin o işi..
Lakin biz..
Ticari gemilerin tümünden, gerekli harçları alarak geçişlerine müsaade verme kararımızı deklare ederek..
Savaş gemileri için ise..
Bugünkü tonaj sonlandırmalarının çok daha altında bir tonaj belirlemesi yaparak..
“Savaş gemilerinizi bizim sularımızdan geçiremezsiniz.. Rusya da gemilerini Ege’ye geçiremez.. ABD de gemilerini Karadeniz’e geçiremez” kararlılığını göstermeliyiz.
Bu biçimi ile, dünya barışına da büyük bir katkı sunulmuş olur..
Yeniakit
Haber7
