Arseven, Erdoğan’ın en çok sevdiği ve büyük yükselişinin “başladığı” Hoş İstanbul’un mahallî iktidarının 25 yıl sonra “CHP zihniyeti”nin eline geçişini hatırlatan 31 Mart 2019’un ikinci yıldönümünde AK Parti’ye ikaz mahiyetinde çok manalı değerlendirmelerde bulundu.
işte Arseven’in ’31 Mart ve AK Parti!..’ başlıklı yazısı;
Bugün 1 Nisan.
Dün yazı günümüz değildi.
31 Mart’ı bugüne bıraktık.
1 Nisan da hoş bir tarih.
Asıl “İlkbahar” artık başlıyor.
*
31 Mart tarihi size neyi hatırlatıyor?
“Minik Kuş” lâkâplı cevval müellif, 31 Mart Vakası’nın Miladi Takvimle 31 Mart’ta olduğunu zannederek, bir “yıldönümü” yazısı döşenmişti hatırlayanlar hatırlar.
Rumi takvime nazaran 31 Mart o malûm, Milâdi takvime nazaran 31 Mart değil!..
*
Bizimki miladi takvim hesabıyla, son lokal idare seçimlerinin ikinci yıldönümüne atıf, 31 Mart 2019’a yani.
O mahallî seçimler, birazcık “İkinci Viyana”ya benzetilebilir.
O vakte kadar yenilmezliğine inanılan Osmanlı İmparatorluğu, İkinci Viyana Kuşatması’nda başarısız olunca, “duraklama” devranına girmişti.
Her savaşta hezimete uğrayan güçler, Osmanlı’nın bu başarısızlığından büyük cüret almış ve hamlelerini baskılarını vakit içinde gitgide arttırmıştı.
Ak Parti açısından, 7 Haziran’ı İkinci Viyana’ya benzetmek daha mantıklı olabilir.
31 Mart ise, Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’ın en çok sevdiği ve büyük yükselişinin “başladığı” Hoş İstanbul’un lokal iktidarının 25 yıl sonra “CHP zihniyeti”nin eline geçişini hatırlatan tarih.
Gerçi, seçim tekrarlandı ve CHP Adayı Ekrem İmamoğlu, 23 Haziran’da “büyük farkla kazanarak” koltuğa oturdu ancak, ben sonuç prestijiyle ben 31 Mart’ı temel alıyorum.
O gün çok değerli.
Malûm, mesleğinde çok büyük işler olduğu halde, adaylığı açıklanana kadar ismi çok az bilinen rakibine karşı başarılı olamayan Son Başbakan Binali Yıldırım, “Oylarınıza sahip çıkamadık, hakkınızı helâl edin” açıklamasını yapmıştı 31 Mart’la ilgili olarak.
O gün, Ak Parti yalnızca İstanbul’da değil, birçok yerde büyük yara almıştı.
Bendeniz, o günlere giden yolda “bir şeylere ziyan vermeme” hassasiyetiyle “ikazlarda” bulunmaya çalışmış…
“Böyle giderse büyük kasvetler olacak” iletisini, Teşkilât’ı, Parti Grubu’nu, İrtibat stratejisini merkeze alarak vermenin uğraşı içinde olmuştum.
Bu işler kolay işler değil.
Bir yanda “Bu memleketin başına CHP zihniyeti gelirse yandık!” diyen milyonlar var, öbür tarafta da gördükleriniz, bildikleriniz…
Yazsanız bir türlü, yazmasınız bir türlü…
Söyleseniz bir türlü, söylemeseniz bir türlü…
Siz de, “İnceden inceye” iletilerinizi vermeye çalışıyorsunuz.
Yüz yüze ortamlarda da açıktan “ikaz” ediyorsunuz…
Lakin bir yere kadar oluyor işte, insanoğlunun “ders” çıkartması için vilayetle de yaşaması gerekiyor.
Artık, üzerinden iki sene geçmiş…
Muhasebesi yapılıyorsa, yapılıyor işte.
İstanbul Vilayet Lideri olarak Osman Nuri Kabaktepe’nin tercih edilmesi kıymetli bir gelişme olarak kıymetlendirilebilir.
“Öze Dönüş” iletisi bağlamında, heyecan getirdiği kesinlikle.
Kıpırdanmalar var, kimi noktalarda arayışların olduğu görülüyor.
Bununla birlikte, problemin “heyecanı yükseltecek” birkaç bireyle halledilebilecek kadar küçük bir sıkıntı olmadığı da ortada.
*
Külfetli sorunlar var.
Mesela…
Büyük bir “anlatabilme” sorunu var.
Ekrem İmamoğlu’na ve grubuna bakıyorum, Belediye Yönetimi’nde yaptıklarını, yapmadıklarını öylesine süsleyerek anlatıyorlar ki…
Girin bakın hesaplarına; bırakın Sayın Recep Tayyip Erdoğan’ı, Merhum Kadir Topbaş’ı…
Ali Müfit Gürtuna devrinde yapılanların bile yanına yaklaşacak durumu yok.
Ak Parti periyodunun işlerinden kimilerini sahiplenmek, ufak tefek açılışları büyütmek, küçük ıslah çalışmalarını şişirmek, işi “cek”larla “cak”larla götürmek, birçok vakit “Daha çok şey yapacağız da yaptırtmıyorlar efendim!” muhabbetine sığınmak…
Bakıyorsunuz, ortada “dişe dokunur” bir şey yok, “Ak Partililer otobüsleri doldurup algı operasyonu yaptılar” üzere sonradan “yalan olduğunu” itiraf etmek zorunda kaldıkları acayip tezler var…
(‘Hatırlarsınız, “47 kişi organize halde otobüse bindirildi” denilen Fazilet Durağı’ndan kimsenin otobüse binmediği ortaya çıkınca…
Ve “yalan” inkâr edilemez formda gözler önüne serilince, şöyle bir “Pardoncuk”la işi geçiştirmişlerdi.)
Uzun lâfın kısası, çok küçük şeyler yapıp çok büyük işler yapmış havasını atıyorlar, oburunun yaptığını yapmış üzere gösteriyorlar, temelsiz savlarla algı oluşturmaya çalışıyorlar…
Ve işi irtibat boyutunda “bayağı bayağı” iyi götürüyorlar!..
Ak Parti’de de, yıllardır “Biz yaptıklarımızı niçin anlatamıyoruz arkadaş!” muhabbeti yapılıyor!..
Bugün de o denli işte, Cumhurbaşkanımız Erdoğan, her vesileyle bugüne kadar yapılanları anlatmaya çalışıyor ki, unutulmasın.
Gürültüye gidilmesin!..
*
Ak Parti’nin 31 Mart’ta niye kaybettiğini, o kayıptan gerekli dersleri çıkartıp çıkartmadığını, bugün gelinen noktada uzun uzun kıymetlendirmekte yarar olduğunu düşünüyorum.
Kimileri bunu gereksiz bulabilir, “kafayı kuma gömmeyi” çıkar yol olarak görebilir.
Ben bu türlü düşünmüyorum.
Gündemi işgal eden “Kürşat Ayvatoğlu Olayı”nı “tesadüfe” bağlamak…
Sıkıntının, “Ya gözden kaçmış işte, pardon yani” ile geçiştirilecek kadar “basit” bir sıkıntı olduğunu düşünmek bir yol.
Ben bu türlü de düşünmüyorum.
“Şer üzere görünendeki hayra” ulaşabilmek için, iletisi algılamak, bundan sonrasını o bildiri doğrultusunda şekillendirmek için gerekenleri yapmak gerek.
Önümüzdeki süreçte, kısmetse “İkaz” mahiyetindeki yazılarımız, konuşmalarımız devam edecek.
Bakın, şimdilerde milyonlarca vatan evlâdı “Ne iyi etmişsiniz de, İstanbul Sözleşmesi’ne ısrarla karşı çıkmışsınız, ısrarla uyarmışsınız, sizin üzere az sayıdaki müellif olmasa bu Mukavele iptal edilmezdi! ” diyor.
“Dost” takviye verilmesi gereken vakitte tam takviye veren, ikaz edilmesi gereken vakitte de bundan çekinmeyendir.
Lakin dinlenir, fakat dinlenmez.
Orası bizim işimiz değildir!..
Haber7
